United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen-i het verlangde gevonden en binnengeleid had, nam-i z'n vorig domicilie op de vloermat weer in, en verstond heel duidelyk wat de klok zei: Zoo, ben je daar wéér? Ik ben er nòg ... tik ... tik!

Maar hy was nog in lang zoo ver niet, en meende al veel gedaan te hebben tot herstel van de zoo sarkastisch bedorven tooneelzetting, toen-i met driftig gebaar z'n wapen kletterend op den grond smeet, en z'n muts flap! op de tafel. Niemand had ooit geweten dat het manneke zoo driftig worden kon.

Maar ook dan zelfs, indien men hem op eenvoudige wys gevraagd had: "is 't waar wat je daar zegt?" zoud-i hoogstwaarschynlyk byna altyd en toen-i moediger werd: altyd geantwoord hebben: neen, ik heb onwaarheid gesproken!

Wouter was wanhopig. En z'n stemming werd er niet beter op, toen-i bemerkte dat ook Julie tot z'n vyanden behoorde, want "vyandschap" meende hy te moeten veronderstellen in al de menschen die, na hem zóó te hebben gegriefd en vernederd, niet eens schenen te begrypen dat-i voor grief en vernedering vatbaar was.

En toen-i aan 't Centraal station was afgestapt, toen had-i in de volheid zijns gemoeds een praatje gemaakt met den machinist en hem een sigaar gegeven, een dure, en even de locomotief met z'n hand aangeraakt en gedacht: "aai locomotief". En toch had-i dat baantje aangenomen. 't Gaf een boel meer dan-i hier verdiende. En nu moest-i weg en zou den Ringdijk niet meer zien.

Zóó was de eerste indruk van ons protestanterig vrydenkertje. Een adres stond niet op den brief, doch in-plaats daarvan, 'n datum van 'n maand of wat oud. Gelukkig dat Wouter zich 'n oogenblik bezon, voor hy den omslag losbrak. Reeds was z'n onbescheiden vinger daartoe gereed, toen-i zich nog juist by-tyds verweet dat het stuk onmogelyk aan hem kon gericht zyn.

Toen-i, na allerlei andere bedryven, was aangeland op de Leliegracht de hééle deftige zy! en aangescheld had aan 't fameuze huis met spiegelglas, van veertien voet breed het huis, meen ik bespeurde hy terstond dat er door die ruiten heen gerekognosceerd werd, evenals 'n uur of zooveel geleden op die andere stoep.

Want, al z'n leven, men kreeg de geschiedenis der schoone Genoveva van Brabant te aanschouwen! Wie 't zag, zou moeten erkennen dat Wouter groot gelyk had, toen-i in z'n print-kleurperiode zoo jaloersch was op dat leven in 'n woesteny. Geen kind in heel Sloterdyk dat er niet precies zóó over dacht.

En ook niet by den koning, die in 't geheel geen raad geven wou, omdat het een zaak van de zon was, waarmeê hy zich niet mocht bemoeien. Emma was troosteloos. Ze wist hoe lief Kusco haar had. 's Avonds in 't woud had ze hem beluisterd, toen-i een lied zong waarin hy zeide dat-i zonder haar niet leven kon.

Zeer kort daarna, by geheele werken, al waren ze zoo lang als de nooit ten-eind gebrachte: Sophia's reize van Memel naar Saksen och, Wouter vond Sophia's oneindige reis veel te kort! en eindelyk by planken. By planken, ja, en juist zoud-i 'n begin maken met de laatste, toen-i op zekeren morgen de deur van den winkel gesloten en verzegeld vond.