United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !


Op eens hoort hij een kort, heesch geluid, en voelde bijna in 't zelfde oogenblik dat hij aangeraakt werd. Snel het kleed van zich afschuddend, zag hij tot zijn niet geringe verrassing een Koegoear op een armslengte afstand naast zich.

Hoewel nog bleek en eenigszins onvast van stem, antwoordt hij, zich tot een heesch lachen dwingend: "! ! ! ! dat is wel aardig, dat is casuweel." "Moeder," vraagt fluisterend Kobus, die al dien tijd stil op zijn stoel is blijven zitten: "Moeder, heet ik nou Makko?" "Stil toch," antwoordt vrouw Juttner even zacht, maar uiterst angstig, dat hij nog meer zal zeggen. "Hou je mond dan toch."

Toen ik dat hoorde, begon mijn hart hevig te bonzen. Barberin! riep ik uit. Wijlen Barberin, moet ge zeggen. Wijlen Barberin. Ik hield mij aan mijn harp vast. Is hij dan dood? riep ik, hard genoeg om verstaan te worden, en met een stem, heesch van aandoening. Acht dagen geleden gestorven in het gasthuis van Saint-Antoine. Ik stond verplet. Barberin dood!

Een groote, zwartwollen bouffante was dubbel om zijn ontvleesden hals geslagen en zijn stem klonk hol en heesch als kwam zij uit een kelder, toen hij de bezoekster welkom heette en verzocht om te gaan zitten. De jonge vrouw voelde zich plotseling door 't diepste medelijden aangegrepen.

Met een huivering van genot dronk hij dan in één teug zijn glas uit, smakte met de lippen, likte met 't puntje van zijn tong het laatste druppeltje uit zijn knevelharen en schudde zich als een hond, die uit het water komt, heesch brommend: ", dass thoet wohl, noen hin ich wieder ein mensch!"

Spoedig kwam hij er mee aandragen, bevestigde het aan den dirk en heesch het op. "Ziezoo, massa, dat is voldoende, dat is nu de zoogenaamde aller-natiënvlag! Iedereen strijkt er de zijne voor en nooit wordt ze naar beneden gehaald," zei Mesty. "Komaan, nu we de vlag geheschen hebben, gaan we vuren maar denk er om, één voor één en terdege goed mikken, dan hebben we tijd om weer te laden."

De heele man was veranderd; zijn grijze haren stonden overeind, zijn tanden werden zichtbaar, zijn oogen waren als die van een dier, dat plotseling zijn kooi stuk slaat, heesch en ademloos zei hij haar vlak in 't gezicht: "Ik geloof je niet."

Maar als ze beiden zwegen, was 't ook hem benauwend.... Hij voelde, er was iets onnatuurlijks in zijn doen wat bijna niet kón blijven.... bijna waanzin werd.... Eindelijk werd ze óp van spanning, doodelijk moe, zóó moe, dat ze, zwaar leunend op z'n arm, haast niet meer spreken kon, maar hijgde, strompelend.... Toen vroeg hij plotseling heesch door den schrik van dat idee: "Wil ik je dragen?"

Hun geschreeuw klinkt heesch, maar is op grooten afstand hoorbaar en kan het best weergegeven worden door de lettergrepen "woek woek woek", waarop dikwijls een krassend gedruisch volgt."

Eenige oogenblikken later ontstond in de gevangenis dat verwarde, ontstelde rumoer, 't welk op een ontdekte vlucht volgt. Het gerucht der geopend en gesloten wordende deuren, het krassen der hekken op hun hengsels, de verwarring in de wacht, heesch geroep van gevangenbewaarders, het stooten van geweerkolven op de steenen der binnenplaatsen, dat alles hoorde hij.