United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij scheen niet op te letten, hij pareerde niet ik trof hem een dunne straal bloed schoot door het witte linnen heen. Meer was er niet noodig om mij verplet van schrik en berouw aan zijne voeten te doen zinken. Op hetzelfde oogenblik trad Sir John binnen, gevolgd door mijn grootvader.

Neen! maar wij gaan in rechte lijn naar de pyramide, naar de beroemde pyramide, die ik den vermaarden kapitein Durand heb helpen oprichten, enz." "Wij hadden een ganschen dag met hem over die piek gesproken, en nu kwam het uit dat hij die zelfs niet kende. Ik keerde mij tot Reynaud, die als verplet stond. "Wat zegt hij? vroeg ik hem. "Reynaud haalde de schouders op.

Intusschen was een drom van Reuzen uit het Noorden Den bergreep afgevloeid tot aan de Gezerboorden, En had de schutters door zijn menigte afgesneên. Daar streed men. De overmacht der forsche reuzenleên Bestelpte 't siddrend rot, reeds uitgeput van pijlen, En tot zijn knots bepaald en aangegorde bijlen. Het streed, maar, zonder hoofd, in luttel tijds verplet.

Tot antwoord deelde de commandant hem mede, dat de vrouwen in cel VI gevonden waren, en gaf hem de memorie ter inzage, die hijzelf opgesteld had, ja, stond zelfs toe dat Malluch er een afschrift van nam. Daarop haastte deze zich terug naar Ben-Hur. De jonkman was verplet hij het hooren van de vreeselijke tijding.

Past fluks het groot gewelf van Memfis' hof te ruimen, Eer 's konings gramschap als een zee begint te schuimen; Hij heeft zijn planten zwaar op 't aardrijk neêr gezet, Verstapt hij, elke tred een koninkrijk verplet: Zoo gij den bliksem zoekt, Jupijn is hier te vinden: Dus wacht u wel den leeuw zijn keten te ontbinden.

Hoe verplet over deze maar, welke al de zoete uitzichten van geluk, die een oogenblik te voren haar voor den geest gezweefd hadden, ter neder wierp, behield Madzy echter kracht van ziel genoeg om te beseffen, dat in deze omstandigheden het reeds zoozeer geschokt gestel van haar voogd voor nieuwe ijselijkheden gespaard moest blijven: ja, dat het hem wellicht een instorting en het leven kosten zoude, indien hij thans vernam, dat die Deodaat, wiens dood hij betreurde, geen vreemdeling, maar zijn zoon was geweest.

O, alle Furiën, kom! O, noodlot, schaf Mijn leven af, Blusch, doof, verplet, breng om!" THESEUS. Die hartstocht zou, als de dood van een geliefde vriendin er bij kwam, toch wel haast in staat zijn iemand naar te maken. HIPPOLYTA. Bij mijn ziel, ik beklaag den man. PYRAMUS. "Waarom, natuur, deedt gij den leeuw ontstaan?

De Dood, zeer snood, d' Aarde haar pijlen bood, D' Ondeugd verheugd was met haar Helsche scharen, Deugd vlood door nood, durfd' haar niet geven bloot, Haar vreugd, verjeugd, veranderd' in bezwaren, Omdat, het pad der Waarheid, werd bestreden; De Trouw, met rouw, zeer deerlijk was verplet; Liefd's schat, Gods stad, de vrucht in 't lustig Eden

Gy sluit ze, en al wat is, stort ijlings in vernieling! De Duivlen siddren, en het Englendom ontzet, Waar heen Ge uw opslag wendt, die bliksemend verplet. De Cherubijn bedekt het aanzicht voor den luister Des zetels dien Gy drukt, omvloeid met vlammend duister. De starren wandlen op uw wenken. Dag en nacht Eerbiedigen uw wet.

Hij heeft geen glans van nooden: buitendien Herkent men Hem. Wat dunkt u, zal ook ik Hem kennen bij den allereersten blik? Uw hart zal Hem herkennen: Hem te zien, Is Hem herkennen. En Zijn eerste woord, Hoe zal het zijn? zachtmoedig, of verstoord? Beneden, als ik worstelde in 't gebed, Heeft meer dan eens Zijn strengheid mij verplet.