United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !


De gouverneur dacht bij zichzelf, dat voor dit alles aan Jack meer dank toekwam dan aan diens vader, maar hij was verstandig genoeg om daarover te zwijgen. "'t Is waar," zei de goeverneur, "de hulp van den ouden heer Rustig mag niet voorbijgezien worden, maar het meest hebt ge toch aan uw eigen flinkheid te danken." Twintigste hoofdstuk. Jack ontvangt een brief van zijn vader.

Hij heeft minder een eigen manier, dan de zoo beslist oorspronkelijke heer Been. KIEVIET's manier is meer een herleving van die van Louwerse, Goeverneur, Andriessen. Maar die toch op hun allerbest. En hij wordt nog steeds beter, onbevangener, amusanter. Wij vinden »In den Otter" van zijn tot nu verschenen boeken het beste. JOH. BRAAKENSIEK illustreerde het. Rotterd. Nieuwsblad.

De goeverneur neemt den brief en voldoet aan den wensch van den Prins. "Gij ziet het, Zuijlestein. Mijn oom, Zijne Majesteit Karel II van Engeland, heeft de schepen gezonden, om hare Koninklijke Hoogheid mijne moeder af te halen. En zij verlangt, dat ik terstond zal afreizen, om haar vaarwel te zeggen."

"Wel, Jack, mijn jongen heb je weer het een en ander te verhalen?" vroeg de goeverneur. "Ja, meneer," antwoordde Jack, "ik weet een paar heel aardige gevallen." "Best, na tafel zullen we er wel van hooren," hernam de goeverneur. "Ga nu eerst maar eens kijken of je kamer je aanstaat, en of je 't er een poos zult kunnen uithouden." "Dat kan niet lang wezen, goeverneur," merkte kapitein Wilson op.

Toen de Engelse Goeverneur de slaven vrij gemaakt heeft, heb ik gezegd, dat is puur bocht, ik behoef niet een haar vrijer te wezen als ik ben, en ik ben bij mijn baas gebleven. Toen hij hiernatoe getrokken is, ben ik met hem saamgegaan, en ik zal bij hem blijven zolang als de Heer ons spaart." »En wat is van jou zuster geworden, outa Galant?" riepen enige stemmen.

Inderdaad verscheen een oogenblik later de dienares, wier gouden, om de bronskleurige enkels en armen sluitende ringen onder 't gaan het zooeven vernomen geluid hadden veroorzaakt, en meldde hare meesteres dat de Goeverneur haar uitnoodigde, naar hare vertrekken terug te keeren en zijn neef verzocht, met hem en Koelloeka aan den maaltijd te komen deelnemen.

Maar wat de tijd inmiddels lang viel, wat de uren en dagen schenen voort te kruipen voor haar die eenzaam hier wachten moest! Als dien anderen morgen werd zij in hare mijmering ook weder gestoord door de verschijning van haar vader, den Goeverneur. Iravati! sprak deze op den gewonen afgemeten toon, dien hij waar hem dat paste wist aan te slaan, een gast brengt ons heden bezoek ....

Ik nam van die plaats zes Indianen mee, en liet er de meegebrachten achter. Van de stad St. Domingo, waar de goeverneur woonde, was ik nu nog 390 mijlen verwijderd. Ik hield altijd maar de kust, en had zoo 240 mijlen, niet zonder groote moeite en veel gevaar, afgelegd, toen ik in de provincie Azoa aankwam, die nog 72 mijlen van St. Domingo afligt.

Weinig tijds later zat hij te paard, terwijl ook eenige oogenblikken daarna Koelloeka met den Goeverneur verscheen. Nog even inmiddels vond Siddha, eer de stoet zich in beweging ging stellen, de gelegenheid om langs de bastions den hoek om te rijden tot aan het balkon, waar hij den vorigen namiddag zoo herhaaldelijk naar had opgezien. Ditmaal werd hij niet geheel in zijne verwachting bedrogen.

Toen de brieven gelezen waren, wees Rousseau den Goeverneur de ontbloote polsen van zijn kweekeling, en vroeg hem, wat zulks beteekende. De Goeverneur, ziende wat geschied was, begon te lachen, knikte zijn kweekeling goedkeurend toe, en gaf, na diens toestemming verkregen te hebben, de navolgende verklaring van 't voorgevallene.