United States or Tokelau ? Vote for the TOP Country of the Week !


Af van de planken, soccus uit, waren zij weêr kinderen, hadden zij pret, hoste Cecilius op Colosseros' knie, reed Cecilianus, schaterlachende, paardje op den massieven nek van Carpoforus, die zijn vuisten om de enkels van den jongen sloeg. Het aularium òp. Applaus. Broeiende warmte; boven het velarium rolde de donder.... De toeschouwers snakten naar adem. W

De gewone kleeding der inboorlingen bestaat uit een langwerpige lap gekleurd katoen, pareoe genoemd, die bij de vrouwen de plaats van den rok, bij de mannen die van den pantalon vervult. Deze lap, die van de heupen tot de enkels reikt, wordt stevig om den middel gewonden en vastgestoken.

Ook voor de deur van zoo'n logement staat het vol klompjes. Binnenshuis draagt de Japanner sandalen van gevlochten stroo, zonder de vroeger vermelde verhoogingen er onder. Het loopen op die klompjes waarbij wij gevaar zouden loopen onze enkels te verstuiken is nu juist niet elegant, daar de voeten binnenwaarts gekeerd zijn.

Hij begon opnieuw en zij nam volstrekt geen sprong, hij omklemde nog altijd hare enkels en verslond nog steeds, zonder een woord te zeggen, hare handen, het oog gevestigd houdende op hetgeen men nog zien kon van den rug van mijnheer Chabre, het eindje van een tragischen rug, die bij elke schrede, dreigde te verdwijnen. "Rechtsaf, zegt gij?" smeekte de echtgenoot. "Linksaf, zoo gij verkiest!"

We moesten weer naar beneden en dan weer omhoog langs de steile wanden door hoog gras en rollende steenen, door een bedding van fijn, heet zand, waar men tot over de enkels in zakte. In den regentijd waren dit onstuimige waterloopen, maar thans waren er slechts plassen van over, met rottend, stinkend water tusschen distels.

Ook voor de deur van zoo'n logement staat het vol klompjes. Binnenshuis draagt de Japanner sandalen van gevlochten stroo, zonder de vroeger vermelde verhoogingen er onder. Het loopen op die klompjes waarbij wij gevaar zouden loopen onze enkels te verstuiken is nu juist niet elegant, daar de voeten binnenwaarts gekeerd zijn.

In een met flambouwen verlichte groote ruimte, die waarschijnlijk wel met deze gangen in verband zou staan, bevonden zich een groot aantal negers, die allen slechts spaarzaam gekleed waren, en waarvan de meesten om polsen en enkels ringen van doodsbeentjes, vruchtenpitten en dierentanden droegen.

Nog niet lang was hij op weg, of hij zag eene vrouwelijke gedaante naderen, door eene slavin gevolgd. Zij was gehuld in een azuurkleurig, tot op de voeten afhangend kleed van Ionisch model en van fijne, doorschijnende, Amorgische stof, onder den boezem door een kostbaren gordel saâmgehouden, terwijl de ronde armen bloot en de polsen, evenals de enkels, met gouden sieraden getooid waren.

Hun kapsel bestaat uit een diadeem van duiven- of papegaaienvederen, waarboven zich eene hooge muts van witte hairen verheft. Het achterhoofd is bedekt met eon stuk tapa, dat een soort van strik of kokarde ter lengte van een el vormt; hunne enkels verdwijnen onder zware hairbossen. "Bij het aanbreken van den dag laten de trommels zich op het plein hooren, begeleid door oorverdoovend geschreeuw.

De Atheensche dames droegen een chiton met mouwen, en daarover een lang, los gewaad, dichtgemaakt met een gordel. Zij hadden niet alleen ringen aan haar vingers, maar dikwijls in haar ooren en om haar enkels. Kleine meisjes droegen lange kleeren, maar kleine jongens werden niet veel met eenigerlei kleeren lastig gevallen, tenzij het bijzonder koud was.