United States or São Tomé and Príncipe ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij perbeert alles te leere en komt beter voor den Dag dan men van der jare verwachte zouw; alsook in het opschrijve van alles dat ze met mijn hulp verwonderlijk goed doet. We zijn tot noch toe heel zuinig gewees, ik geef de meisjes geen koffie als eens in de week, zooals u graag heef en kook eenvoudig gezond eeten. Amy pruttelt noch al niet ook niet om lekkers en om der beste Kleeren an te hebbe.
"Hei-je 't zoo warm?", zei Eleazar, huiverend in de kilte der kamer, na de lekkere warmte bij Suikerpeer. "Warrem? 'k Hei 't nie warrem en nie koud 'k hei 't lèkker 'k hei me in geen maande zoo lekker gevoeld. Niks as 'n kou gewees enkel 'n kou"... De deur werd geopend en Jozef, de oudste zoon, kwam binnen.
Zij, de hand warmend in 't grooter geworden zonneplasje, speelsch de poes verduwend, die spinnend 't zelfde zocht, praatte door: ...."Toen de boel af was gebroke, kon je zien, kon je zien elleke dag wat anders. In September zijne ze begonne. As je eerder hier was gewees, Eli, ha-je je hart kenne ophale. Herinner jij je nog, hoe 't vroeger was?" "Nee", zei hij. Nooit had-ie 't opgelet.
"Zoo das mòoi!", verweet Eleazar zelf er om lachend: "jullie most 'n pak voor je broek hebben.. Mot j'r meer heen voor tante Reggie?" "O jee zoo dikkels", blufte ze weer, blij dat ze die dingen mocht doen: "van de week bin 'k driémaal gewees eens met-è met-è wat was 't ook weer? met-è deken en eens met 't ganneke-ijzer enne gister met tante d'r sjabbesgoed... Mod-je nie ete, oome?"...
Raatje en Joozep, schouder aan schouder, lievig bekeken mekanders vochtige lippen. De lamp bedampte de hoofden van Heintje, Jacob en Nathan, het klein-dor gelaat der grootmoeder. "....Nommertje twaalef!.... Nou let je nie op!".... "....Da's al gewees!".... "....Zanik nie! 'k Weet toch wel wad-'k róóp!" "....Zèstig."....
Opgeruimd de koude handen wrijvend, bevestigde-die wat Dovid verteld had. De juweliers wouen onderhandelen. As d'r voorstellen an te nemen waren, zou r morgen 'n meeting zijn in 't Paleis, om de slijpers zèlf te laten beslissen. Rozetje schonk koffie en Eli most van 'r kiks proeven. Kiks was 'r nog al die tijd gewees, kiks die ze zelf bakte.
Zie je wel an me, hoe 'k d'r nog altijd kappot onder ben?... 't Is me knak gewees ... As je eige beeldschoone vrouw je verleidt, wor je daar onmenschelijk tegenin, en heb je de eerekroon van je hoofd verlore ... Nou, dan ben je zóó al klaar voor misdaad en zonde, en staat de lik wijgewaad ope voor jou ...
"Dat zal wel", zei hij, terwijl ze kuchte van 't lange praten. "...Je kon de boome van de grach, die nog groen ware zien en sjijn as de zon binnen scheen. Tot twee uur sting-die in de kamer, òver de streepies van 't kleed tot bij de bedstee. Je ken nòg zien waar 't behang is verschoten. Daar. En dat was zoo gek, zoo verschwarzt nooit was-ie in de kamer gewees, nog nie op de tafel as nou.
Ze zweeg, de stelling, den pootigen muur, de kalkbakken besoezend. "As de dooi deurgaat is 't weg krijge we 'n muur tweemaal zoo hoog as 'r gewees is. 'k Wou dad-'t gong vrieze, zoo h
Dat schnort de heele dag langs de weg! Ha-je thuis gewees ha-je werk gehad! Og, wad-è schlemiel!"... "Werk?" , vroeg Eleazar verwonderd. "Is dat uitblijve!" klaagde de blinde weer, bekijkend de klanklijn van z'n stem: "waarom bin-je nie kome ete?... Dan was je Berlijn nie misgeloope... En zoo'n onrust..." "Berlijn?... Berlijn", herhaalde Eleazar in toon van ontrusting.