United States or Vatican City ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar, zooals ik je al zei, je moet niet denken, dat ik zelf niet geleden heb. Als je gisteren op het juiste moment gekomen was over half vijf of kwart voor zessen dan zoû je me in tranen gevonden hebben. Zelfs Harry, die hier was, die mij het bericht meêdeelde, had geen idee van hetgeen ik doormaakte. Ik leed een onmenschelijk verdriet. Toen ging het voorbij. Ik kan een emotie niet repeteeren.

"Dag, goede vrienden!" zei Pols zeer goedig; en nu om iets te zeggen, dat waar doch onnoodig was, want Polsbroekerwoud zei gaarne iets dat waar doch onnoodig was "de diligence is, dunkt mij, juist op zijn tijd aan." "Dat moet wel zijn," zei Holstaff, "want de koetsier sloeg de paarden onmenschelijk. Ik had in mijne ziel deernis met de arme dieren. Ik dacht, dat zij zich dood zouden loopen."

Van over het verlies van zijn goeden naam is hij gestorven. Het deed hem innig , dat hij op de begrafenis niet tegenwoordig kon zijn. Met hebben wij den dood van onzen vriend vernomen. Hij is sedert eenigen tijd zeer neerslachtig; men kan duidelijk zien, dat hij heeft. Het , dat men den gevangen vrouwen aandeed, is te onmenschelijk om het te beschrijven.

Voor zijn voeten in de zon schoof een gedrochtelijk, wanstaltig schepsel. Op het onmenschelijk groote hoofd warden een bos vuile haren van een onbestemde kleur, met piekachtige stekels.

"Tevergeefs, mijnheer! Gij kunt uw vader niet spreken en zult hem niet weerzien," zei Francis met beslistheid. "Hoe nu! gij zoudt mij daartoe uwe medewerking weigeren? Dat zou geene hardheid zijn, dat zou onmenschelijk wezen." "Als ik menschelijkheid heb te betoonen, is het allereerst aan uw vader, en dezen moet ik beschermen tegen 't geen gij hem nu opnieuw wilt aandoen."

Een onnoozel kind van veertien jaar, met Kerlenbloed in de aderen toch; want hij weerstond het langste aan Tancmars lieden. Men heeft den kleinen Eric zoo onmenschelijk geslagen, dat hij er van te bedde ligt." "Laffe wreedheid!" riep Robrecht. "Ha, gij hebt het arme kind gewroken, niet waar?" "Hemel! en wat hebt gij gedaan?" zuchtten terzelfder tijd de proost en de kastelein.

Vlaanderen en de districten van Douay en Doornik waren aan zijne zorg toevertrouwd en hier wijdde hij zich met eene huiveringwekkende nauwgezetheid aan zijn onmenschelijk beroep.

"Zeker, meer dan twintigmaal: in het Zwarte Paard, op de Paddengracht, waar wij zoo dikwijls den avond met den geestigen Door Van Rijswijck sleten." "Ik herinner het mij niet." "Het is omdat ik, sedert toen, zoo onmenschelijk vet ben geworden. Gij weet wel: Jacobus Loris, de kleermaker uit de Lange Nieuwstraat?" "Jacobus Loris!" herhaalde ik, buiten mij zelven van verwondering.

Gedurende de eerstvolgende maanden werd dagelijks een tal van doodvonnissen uitgevoerd en toen de bloedrechters zelven, verschrikt over den omvang van hun onmenschelijk werk, Noircarmes smeekten om toch eindelijk genade in plaats van recht te oefenen, wees hij hen op strengen toon af en gebood hij hun, onafgebroken met hunne aanklachten en vonnissen voort te gaan.

Het zou onmenschelijk geweest zijn hem "te maken" en daarom, mijn eigen bal stevig "houdende", bracht ik den zijnen naar onderen, een goed eind voorbij den milieu.