United States or Micronesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
De stortregen stroomde reeds den geheelen dag. Langs de goten van de Suburra golfde het water als met twee klotsende rivieren, links en rechts, snel vlietend, de nauwe, hellende, kronkelende straat over, haar groot, gebarsten plaveisel overstroomende, mede voerende allerlei afval, tot juichend pleizier der straatjongens, die naar welbehagen beenderen en graten en groente-overblijfselen er uit op vischten en er elkander meê om de ooren kletsten. De straatjongens, zij hadden dien regendag geheerscht in de Suburra, om die overstrooming der goten, gescholden door hunne moeders, die hen van uit de donkere deuren der kleine winkeltjes en kroegen terug wenkten en allerlei vervloekingen der goden riepen over de hoofden harer onbetrouwbare boefjes. De deerne Gymnazium zoo bijgenaamd, omdat zij in jeugdiger dagen een leerschool geweest was voor jonge athleten en gladiatoren had een blik naar buiten gewaagd, een paar woorden toe schreeuwende aan haar slavin, de kapster, die zij over haar huisje in haar kapwinkeltje had geïnstalleerd, als tonstrix, om zoo meer profijt van haar te trekken, en zich daarna op haar breede rustbank gevlijd, genietende den zwoelen Aprildag van regendoorruischte rust. Vreemdelingen, om rond te leiden, dien middag, zouden de Suburra met d
Laat ik nog met name de plaatsen Lochem, Barchem, Zwiep en Vorden vermelden. Ook te Nes op Ameland, bij de katholieke kerk, wordt het paaschvuur gebrand. Van het Vordensche geeft Prof. Gallée ons in de Driem. Bladen I, bl. 24 ongeveer de volgende beschrijving. In een weide was een groote stapel takkeboomen gevlijd op dikke blokken, met een paal in het midden.
Behaagt u, Andronicus, deze voorslag? TITUS. Ja, waardig vorst; en met dit echtverbond Acht ik mij hoog vereerd door uw genade, En wijd hier Rome ziet het Saturninus, Den koning en gebieder onzes staats, Der wijde wereld keizer, toe, wat mijn is, Mijn zwaard, mijn zegewagen, mijn gevang'nen; Geschenken, Rome's hoogen heer volwaardig; Aanvaard ze, als schatting, die ik schuldig ben, Mijn eereteek'nen, aan uw voet gevlijd!
Zwaar, o zwaar Is de baar voorwaar Van den Vader van menig verdwenen jaar, Zie hier leit Het lijk van den Tijd, In de tombe der eeuwigheid zij het gevlijd Door ons die gaan Met die last belaên: Ons, de schimmen der Uren vergaan.
Zij hadden ook de schoone, koninklijke vrouw gegolden die, zonder zich aan de aanwezigen te storen, het edele hoofd met de paarlenkroon tegen den machtigen schouder van haar gemaal had gevlijd. Maar die treurigheid had niet lang geduurd, en Marcus Antonius had uitgeroepen: »Nu weg met al die droefheid! Wij hebben de Larva niet noodig.
In enge omarming hielden zij elkander omstrengeld, hunne hoofden waren dicht te zamen gevlijd en hunne monden waren vereenigd in een kus. Mark streek zich verward over het voorhoofd. Droomde of waakte hij? Waren dit inderdaad Isolde, zijne geliefde gemalin, en Tristan, zijn neef, die hem dierbaarder was dan zijn eigen zoon? Was het dus toch waar, wat de baronnen over hen gezegd hadden?
Sinds Scharten in den hoogsten hemel der Christelijke Liefde werd opgenomen, kan men elken Zondagmorgen een heele school Seraphim en Cherubim aan zijn voeten zien gevlijd, om de heilige woorden van het juiste critisehe inzicht op te vangen. En de lange gestalte van den Grooten Leeraar steekt geen gering paedagogisch voordeel! nog zelfs boven de zeshonderd el metende Seraphijnen uit.
Zephine en Dahlia, aan welke het toeval die verschillende schakeeringen der schoonheid had geschonken, welke elkaar aanvulden en verhoogden, verlieten elkander niet, meer nog uit instinct van coquetterie dan uit vriendschap; tegen elkander gesteund en gevlijd, vertoonden zij Engelsche poses.
De krans wordt tegen de deurstijlen gevlijd en het paar springt naar binnen. Ook komt men niet verder met de verklaring, dat het stooten tegen den drempel een slecht voorteeken zijn zou; waarom juist tegen den drempel? De verklaring is wel deze, dat de drempel de verblijfplaats der zielen is, wat uit tal van volksgebruiken blijkt; wellicht werden zij bij voorkeur vóor den drempel begraven.
Het kan niet! snikte zij en schudde heur hoofd, dat tegen hem gevlijd lag, heen en weêr. Het kan nooit! Ja Eline, het kan wel! antwoordde hij. Je zegt, dat je van niemand anders dan van mij hadt kunnen houden, wanneer je mij eerder gezien hadt. Misschien was je mij dan onverschillig gebleven; in elk geval zijn dat veronderstellingen, die mij niets kunnen schelen.
Woord Van De Dag