United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij verstonden het, en leidden den pastoor willens of niet willens in de lachende schaar. En zij omsingelden hem, en draaiden er rond en zongen: Is menhier Pastoor ni t'huis 'k Zâ hem is gere spreke 't Aved in zijn huis. En hij, de pastoor, zong terug met brekende stem, terwijl hij met den wijsvinger de maat sloeg: Ze zegge dat ik ne voddeman ben Ze zegge dat ik gi geld en hem.
"Och," zei ze snikkend, "'k had zoe gère begentje geweure, mor wa zen die drij schopkes van kindere mè zoo joenk moederke lak Marieke: er mut toch iemand veur zorge, is 't ni waar?" "Ja," knikten de begijnen en kwezels, waarvan er ook al tranen in de oogen kregen. "Ge kunt nog altijd blijve," riep Pallieter, die de laatste gesp van Beyaard's gareel sloot.
En de pastoor sloeg verwonderd zijn handen saam en hij keerde zich om tot Pallieter, en zei: "Gelukkigen druivelaar," en dan tot Marieke: "Meske, meske, God zied oe gere," hij drukte hun de handen, en de tranen schoten in zijn oogen. "Doe zoo voort," zei hij. "Da beloof ik oe!" riep Pallieter. "Menier pastoor," zei Marieke verlegen en rood-wordend, "de kinderen mutte zuige...."
"En deur dezen schoenen hof zal de Nethe recht gelijk nen regel gaan. 't Is toch spijtig!" "Als ge geren nen hof hebt, dan kunde in ons deurp kome woene, dor is 't oek schoen en dor zitte we vrij in de hei en in de bossche!" "Neeë," zei Pallieter, "'k heb e gevuul van ne vogel: 'k wil overal woene! Ge gaat toch wel gere mee, eh vrijke?" vroeg hij teeder nadien.
Woord Van De Dag