United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sint Antoine valt op 17 Januari. Oratoire, een door tapijten afgeschoten vertrekje in een kapel. Dooi. Een heuveltje, een aardhoop. Helmen. Chastellain, V p. 273, 269, 271. Zie de reproducties bij A. Michel, Histoire de l'art etc., Paris, 1907 etc. 7 vol. parus, IV, 2 p. 711 en P. Durrieu. Les belles heures du duc de Berry, Gazette des beaux arts 1906, t. 35, p. 283. Froissart, ed.
Toen kwam hij bij, bevoelde 't beest, schudde zijn hoofd, met tranen in de oogen. Alle ongelukken eens! jammerde hij eindelijk. Azeu ne scheunen hond! Hij was wel honderd frank weird! Hij es 't hert afgereên, zei de baas, het slachtoffer monsterend met kennersoogen. Duc stond naast zijn dooden makker en jankte zachtjes, klagelijk, met rillingen over zijn huid.
De duc denkt al, dat hij het spel verliest. Maar André, verontwaardigd over des ducs voorstel, loopt op en neêr, op en neêr, het wilde beest gelijk. En wat krijg ik er voor? zegt André eindelijk, stil staande voor den duc. Een goed souper daarna. Een lekkere bouillabaisse, in de Réserve, is het hertogelijk antwoord. Honderd franc, zegt André, zijn oogen hebzuchtig in de mijne.
De baas van 't herbergje ging met hem mee, om hem het stalletje te wijzen, waar de honden konden slapen. Hue, Baron! Hue, Duc! riep Vosken aan 't karretje duwend. Maar 't karretje bood tegenstand; 't was of er iets haperde. Hue dan! herhaalde Vosken, harder duwend. Het karretje draaide half om zijn as en bleef staan. Wa scheelt er dan! bromde Vosken bij 't lamoen komend.
In La mort du duc Philippe, mystère par manière de lamentation ziet hij zijn hertog verbeeld als een flesch vol kostbare zalf, die aan een draad uit den hemel hangt; de aarde heeft die flesch aan haar borsten gezoogd. Schoonheidsinspiratie is hier zoek; het is spelend en valsch vernuft, een uitgeputte geest, die nieuwe bevruchting wacht.
"Le duc donques par un lundy qui estoit le jour Saint-Anthoine, après sa messe, aiant bien désir que sa maison demorast paisible et sans discention entre ses serviteurs, et que son fils aussi fist par son conseil et plaisir, après que j
Ik heb van jullie gesoupeerd, hoor! zegt de duc, in argot. André begint verontrust te worden. De duc meent het. En het zoû jammer zijn, want de duc tracteert wel eens op een kelkje anisette en daar is André dol op. Kan ik het niet meer goed maken? fleemt André, en steekt zijn poot uit.
Zoo, monsieur le duc, zegt André le Pêcheur; zijn we fier van avond en kennen we de oude jongens niet? Is de duc lijdende aan ongelukkige liefde, dat hij zoo eenzaam in de zee zit te kijken? blageert Bébert le Boucher. Ik strek twee handen uit, die duchtig worden geschud in pooten van heb-ik-jou-daar. Wel heeren, zeg ik; het doet me pleizier je te zien.
Ik verzit weêr, en draai hem mijn rug toe. Hij loopt om, en zet zich aan de andere zijde, en glimlacht guitig mij in het gezicht. Wat heeft die een uiïg smoel! Net een groote kwâjongen. Duc, zegt André; ben je dan heusch boos? Ja. Wil je me nooit meer zien? Bébert niet en jou ook niet. Drink ik nooit meer eens een borrel met je?
'Oliver, zeide Zijne Hoogheid, 'zoek mij den kerel, die dat heeft vervaardigd. En hij duwde mij een caricatuur van zichzelven, waarop hij gejaagd naar zijn bril zoekt, onder den neus, met het onderschrift: 'Op den eersten van April Verloor duc d'Alf zijn bril. 'Deze schandelijke en brutale caricatuur, vervolgde Zijne Hoogheid, 'heeft men aangeplakt gevonden tegen mijn paleis.
Woord Van De Dag