United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Niets, volstrekt niets lieve engel;" zegt mevrouw Armelo op den drempel. "Ik zag daar Herman uit De Arend ma. Is er iets.... van 't déjeuner.... of....?" "Och ja, er was iets te kort, en men komt dan maar aanzetten. 't Zou niet vreemd zijn als ze ook nog om 't zilver kwamen. Men durft maar alles!"
"Zeker wel, zeker wel!" zeide de schilder, terwijl hij het hout aanstak, dat knetterend begon te branden. Terwijl de drie anderen door de voorbereidende maatregelen voor het dejeuner hun eetlust nog prikkelden, had Marcel zich weer in een hoekje teruggetrokken en legde het briefje, dat hij toevallig gevonden had, bij de andere souvenirs, die Musette hem gelaten had.
Juffrouw Francine was kort na het déjeûner met het poneymandje vertrokken, en mijnheer Verlat, die, in den ochtend, vroeger dan mijnheer du Bessy het huis verlaten had, was nog niet terug. De oude Ko moest mijnheer du Bessy verwittigen, zoodra een van beiden zoude inkomen.
Dit veroorzaakte een verlegenheid tusschen hen beiden. Haar rouwkleed vervreemde hem eenigszins van haar. Hij zag niet graâg dat zwarte achter zijn glansend witte tafellaken. Toen zij eindelijk, in de wasemende stilte van het gedane déjeuner, met een gekraak van haar stoel over de vloer, opstond om heen te gaan, zeide hij zijn eerste beleefdheid: Zou ik u nog eens mogen komen opzoeken?
"Excuseer, grootpa, neef Leopold en ik hebben een uur lang op de heide rondgesukkeld, wij zijn bek af en rammelen van den honger; wij komen bij u praten als wij eerst gezien hebben of de kapitein ons nog wat van het déjeuner heeft overgelaten.... Is er nog gedekt, Frits?" vroeg zij, zich tot den bediende richtend, die tot hare orders wachtend was blijven staan.
Er liggen geene brieven of papieren op hem te wachten in de voorkamer. Hij gaat naar zijne studeer- en kleedkamer, hij belt. Langs de binnentrap nadert langzaam de oude huishoudster, altijd geheel in 't zwart. De groene portière beweegt zich. Anna treedt buigend binnen. »Heb je mijn ~déjeuner~ klaar, Anna?" »Ja meneer, onmiddellijk!" »Goed!.... wacht even, Anna!" »Ja, meneer!"
Aan het uiteinde van het eiland is een geheel gebouw ter onzer beschikking gesteld; wij vinden daar bedden, stoelen, toilettafels, en, wat ons niet minder welkom is, een ontbijt. In eene naburige keuken is men bezig een tweede, steviger dejeuner klaar te maken, waarbij het althans aan fijne wijnen niet ontbreken zal.
Na het déjeuner besloten zij, daar zij volstrekt geen lust hadden te gaan slapen, den dag in het vrije veld te gaan doorbrengen; en daar zij vlak bij een station waren, stapten zij in den eersten den besten trein, die vertrok, en reden naar Saint-Germain. Den geheelen dag liepen zij door de bosschen; eerst tegen zeven uur in den avond kwamen zij in Parijs terug.
Boven onze verwachting was het eten uitstekend. Men diende ons een dejeuner voor, dat menig eerste klasse prijzen rekenend hôtel in Nederland nimmer op tafel ziet. En dat in een klein houten hutje, eenzaam en verlaten, hoog in de lucht. Hoe gezellig hebben wij daar zitten babbelen met de gidsen, hoog en droog boven de stille vallei der Jonte.
Omstreeks tien uren kom ik te Mutautu, het belangrijkste vlek van het eiland en de residentie van de koningin Amélie. De kerk, aan Onze-Lieve-Vrouwe gewijd, is van steen opgetrokken en verrijst niet verre van den oever; de voornaamste huizen van het dorp staan ter wederzijde en vormen een onregelmatig pleintje. Ik zet mij in de schaduw op het gras neder en haal mijn dejeuner voor den dag.
Woord Van De Dag