United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het kwam mij voor dat Maud een lichte kleur kreeg en 't kleintje kronkelde zich lachend op den schoot van "Auntie," gansch opgewonden door de prikkelende discussie. Ik hield mij stil en zat benauwd te glimlachen. Ik had reeds meenen op te merken dat Papa niet bijzonder geraffineerd was in zijn manieren. Hij slurpte aan zijn kop en dronk terwijl hij at.
Wij reden en kringelden tot wij moe, doodmoe waren; wij reden ieder op zichzelf en wij reden samen; en als wij samen reden was het, voor mij althans, een zaligheid waarvoor geen woorden zijn te vinden; wij reden en wij bleven rijden; en ik weet niet wanneer wij er wel mee zouden uitgescheiden zijn, als niet de zon achter den heuvel was verdwenen, wat voor onmiddellijk gevolg had, dat Papa en Mama en "Auntie" eensklaps een ijzige koude voelden in hun rug, en meteen van de bank opstonden, en verklaarden dat het tijd, hoog tijd was om nu naar huis thee te gaan drinken, zooals afgesproken was.
"Auntie," die nog steeds veel belang in de "old country" stelde, wilde o. a. weten hoe de welgestelde menschen aldaar 's zomers leefden. Ik vertelde haar van de buitenverblijven, van de bergen, van de luxe-badplaatsen. Vrijwel hetzelfde als bij ons, meende "Auntie."
Ik zag haar door de draaideur tollen en vlug voorbij het raam passeeren. En gansch alleen, met al mijn zware droefheid, stond ik in 't groote New York. Nooit meer heb ik iets van hen gehoord. Is Maud getrouwd? Heeft "Auntie" ooit geschreven en raakte soms haar brief verloren? Ik weet het niet.
"Auntie" mengde zich in de les, riep, van op de bank: "naar achter, naar achter, het linkerbeen naar achter." Ach! ik zal het nooit kunnen leeren! kreet Maud wanhopig. Mag ik u soms even vasthouden? vroeg ik. Graag, antwoordde zij. Ik hield haar vast! Met beide handen hield ik haar zacht en stevig vast!
Er was met haar, behalve 't kleine, verlepte dametje met radde tong en felle oogen welke zij "Auntie" noemde, nog een dame met voornaam uiterlijk en grijs haar en een oudere heer met rood gezicht en grijzen baard; en zonder er iets van te weten, maakte ik voor mijzelf uit, dat dit haar ouders waren. Ik vond haar, nu ik haar zoo goed kon zien, van een volmaakte en absolute schoonheid.
Ik antwoordde dat dat gebeurd was in de "old country," in België, waar ik altijd heel veel met mijn vrienden had gereden. België.... is dat in "Germany?" vroeg "Auntie" met haar intelligente, levendig-schitterende oogen. Wel neen, antwoordde de oude heer in mijn plaats. België is een apart koninkrijk, dat niets met "Germany" te maken heeft.
Hij glimlachte, fatterig voldaan, boog weer en vertrok, zonder met een woord of een blik van mij notitie te hebben genomen. Even keek ik naar "Auntie" op. Haar oogen stonden strak op mij gepriemd en haar lippen hadden een soort glimlach, die tot in 't diepste van mijn ziel drong. Ik keek naar Maud. Er lag eensklaps iets vreemds en ernstigs over haar gezicht.
Ik beefde nog een weinig toen ik met haar naar beneden kwam en ontweek machinaal den fel-vorschenden blik van "Auntie;" maar ik kon althans spreken; ik kon in woorden mijn waardeering en bewondering uiten en die zelfs met eenige consequentie en welsprekendheid motiveeren. Zij luisterde met ernst naar mij; zij keek mij aan, met dankbaarheid en sympathie. Toen dronk ik thee.
Ik groette en glimlachte; en de beenen die onder mij werkten brachten mij als van zelf naar den rand van het ijs toe, vlak vóór de bank, waar "Auntie" zich met haar familieleden in 't heerlijk zonnetje zat te koesteren. "Auntie" stond dadelijk levendig op en vroeg mij waar ik zulke mooie dingen wel geleerd had.
Woord Van De Dag