United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !
En hoofdschuddend en zijn hart vol zorg, sleepte hij zich door Rome, waarover de volle maan gerezen was, en dat blank zuilde rondom hem heen, naar huis, naar zijn heel ver huis, naar het huis van den voller, heelemaal achter de Suburra, ach, ach, en zonder avondeten omdat Nilus' taveerne op dezen avond gesloten was....
Maar toen sloeg onze stoet een zijweg in en een dicht bosch van laurier, myrt en sycomoren, schaduwde heilig en geheimzinnig aan weêrszijden des breeden wegs. En voor ons, in de verte, zuilde de witte tempel....
Het zuilde kleintjes sierlijk, een kleinood gelijk, aan den voet der reusachtige zuilen van het paleis. En tusschen die bevallige zuiltjes, als in een loge, was de Keizerin, Domitia, met hare vrouwen, zichtbaar geworden.
En verder dan den Titus-boog zuilde het Forum, schitterde in een vergezicht van zuilen, altijd zuilen, van tempels en bazilieken.... Willen we gaan zien? noodde Cecilianus. Willen we niet eerst baden?
Kijk, die herken je, de Citadel.... En, hier, links, is een halfronde muur: een Theater.... Dat is het eerste, dat we voorbij moeten; dat van Marcellus.... De Portiek.... Kijk! bewonderde Cecilianus. De Portiek van Octavia zuilde verlaten wijd, wit, weelderig op.
De galerij eindigde in een portiek, die over het Huis van Vesta heen zag en die zuilde boven de paleiskazerne der Prætorianen: zij, die niet van dienst waren, dobbelden er, schrijlings gezeten over de banken. Wij, fluisterde Cecilius ondeugend; mijn broêrtje en ik, hebben oòk wel eens met ze gedobbeld en gedronken.... Waar....? Bij de Septizonische poort.... Ik nooit....
Woord Van De Dag