Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
Janboer schrok, ja hij schrok van dien blik. Gij hebt het gedaan; gij zijt mijn moordenaar! waren dat niet de woorden, die de lijder met zijn matte oogen tot hem sprak? "O God!" klonk er een stem in Janboers binnenste, terwijl hij de handen vouwde en de oogen naar boven sloeg: "O God, vergêf 't oan mien Jenneke; vergêf mien miene schuld, en loat den Jozef weer kloek worden.
Spoar mien, Heer! da'k op mien olden dag geen moordenoar zal wêzen. Vergêf mien da'k mien overeild heb; moar, hie had mien kiend verzuukt! Spoar dit huus Heere, 't zij zoo!" En in Janboers oogen welden groote tranen op, die langzaam over zijn bruine kaken vloeiden.
"As 'en erme jong," hernam Jozef: "hei'j mien, toen mien bleinde voader in oe schuur starf, in huus gehouwen, en gevuud as eigen; 'k zie d'r dankboar veur gewêst; moar 'k had motte begriepen, da'k te min was um oan Jenne te denken. Boer en vrouw, vergêf mien dan wa'k 'k heb misdoan; en, wa'k liejen mot is mien verdiende straf." "Och, mien Jozef, mien kiend!" huilde moeder Trijntje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek