Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Vereenzaming dat is het nijpend-pakkend gevoel waarop de satirische tooneelspelen van Ibsen uitloopen; eenzaamheid tegenover de wereld, eenzaamheid ook tegenover het eigen hart zijn daarin de uitsluitende voorwaarde om te zijn wat men moet zijn, om te hebben, wat onze menschen-aanleg zegt dat wij moeten hebben: een eigen persoonlijkheid.
"Wat verscheurde de Hertog?" vroeg Zabern, die de laatste woorden gehoord had, achterdochtig. "Niets bizonders, een boek," antwoordde Miroslav. "Ik liet de snippers door een soldaat opvegen, en zag toen toevallig den titel op een stuk van den omslag staan." "Hoe heette het?" "Tooneelspelen van Aeschylus. 't Was zonde van 't mooie boekje." "Het is jammer, dat ge dat boek niet hebt kunnen redden.
"Ziezoo," zei Li, die in zijn cel genoeg gelegenheid had gehad om te overdenken wat hem te doen stond, "nu naar Slavowitz!" In het Hotel Czernovië. Van Stralen ontmoet zijn broer. Daar komt de Prinses! Een ontmoeting met den aanstaanden Prins-Gemaal. Esse quam videri. Van Stralen doet een duel op. De tooneelspelen van Aeschylus. Van avond om zes uur.
Diergelijke vertoonplaatsen, die 'er voor worstelaars en voor Tooneelspelen dienden, waren onder de Romeinen niet onbekend, en dat van Curio, waarvan Plinius, als van een wonder van pracht en kunst, melding maakt, bestond uit twee deelen van hout gemaakt, die op duimen of spillen draaijende zig van elkanderen afscheiden, om voor twee onderscheiden vertooningen te dienen, of zich vereenigden om één Amphithéater, in wiens midden het worstelperk was, uittemaken.
Alexander hield niet alleen van wijsbegeerte, maar hij hield er ook van, de oude tooneelspelen en geschiedenisboeken te lezen, en placht ze van de verste afstanden te ontbieden. Het meest van alles hield hij van de gedichten van Homerus.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek