United States or South Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij is er nu wel niet, maar 'k zal er toch eventjes ophouden en zien of Antonin en Théréson, de oude tuinman en zijn vrouw, nog leven en mij nog herkennen. Ik duw het houten hekje open. Niets is veranderd. Recht strekt de laan zich tusschen heesters uit naar de grijze "bastide" met haar dichte, groene luiken.
Evenmin als Antonin is Théréson in al die jaren iets veranderd; en ik ben overtuigd, dat 't grauw-zwart hoedje met de zwarte binders, die zij op het hoofd draagt, nog steeds hetzelfde is, waarmee ik haar, vijf jaar geleden zag. En evenmin als Antonin herinnert zij zich iets van mij, met dit verschil dat zij er flink voor uitkomt. Non, je ne connais pas m'sieu; je n'ai jamais vu m'sieu.
Je suis venu ici avec monsieur, il y a cinq ans, en auto. Ah! ben sur, m'sieu, ben sur, antwoordt Antonin, zonder de minste overtuiging. Et Théréson, elle va toujours bien, Antonin? Ah? ben sur, m'sieu, ben sur. Tè, la v'l
En Antonin, die tot nu toe slechts de strikt noodige woorden heeft gesproken, blijkbaar alleen bezorgd om liefst zoo gauw mogelijk van mijn benauwend bezoek verlost te zijn, schijnt eensklaps te herleven, en vertelt mij op een klaagtoon, in een overvloed van woorden, waaraan Théréson trouwens nog het hare toevoegt, dat het in de gansche streek gedaan is met de bloemen, sinds de meeste parfumerie-fabrieken van Grasse geen bloemen meer willen, maar enkel nog met chemische produkten werken.
Woord Van De Dag