Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 8 juni 2025


Eeuwen lang is het reeds verlaten. De heeren De Montesquieu du Tarn verlieten het tegen het begin der 16de eeuw, om een nieuw kasteel te stichten in La Malène. De bootsman wees ons een grot, welker ingang iets lager dan de ruïne zichtbaar is en die in verbinding stond met het kasteel. Hij vertelde daarna de geschiedenis van de laatste barones De Montesquieu du Tarn.

Een van de bootslieden toeterde even op een groote schelp, een sein voor de landslui om hen te wijzen op de gelegenheid om een eindweegs mee te varen als de boot langs hun akker gaat, een signaal, dat uit de verte van de bergmuren terugechode en ons eenigszins in de stemming bracht voor de poëtische vaart op den Tarn.

De betrekkelijk groote niveau-verandering van den Tarn op den weg naar Le Rozier veroorzaakt de versnellingen, welke het boottochtje hoogst interessant maken en menig spannend oogenblik den reiziger bezorgen.

Zoo zijn zij allen, de visschers van den Tarn; op het eerste gezicht lijken zij bromberen, even ontoegankelijk als hun rotsen; weet men echter het gesprek te leiden, dan komen zij los en verstaan het, door het aanwijzen van merkwaardige punten en door het vertellen van boeiende verhaaltjes en legenden, den tijd te korten.

De rotsblokken, die den Tarn versperren, zijn die van de Sourde. De duivel heeft evenwel een taai leven en is zeer sterk. Hij wrong zich los, ondanks het gewicht van de Sourde, en sloeg, alvorens te ontsnappen, in zijn razende woede met zijn bebloede hand tegen de rots, zoodat een roode handafdruk in den steen achterbleef.

De heilige Enimie begreep eindelijk, waardoor zulk een wanorde in haar klooster werd teweeggebracht en verkreeg toen na langdurig en vurig bidden de macht den duivel te ketenen, wanneer hij weer in het klooster zou willen binnensluipen. Maar moeilijk was het, dan den slimmerd te pakken te krijgen! Op een goeden dag werd hij ontdekt en vluchtte daarop langs den Tarn. De H. Enimie joeg hem na.

Van La Malène tot Pas de Soucy vloeit de Tarn door de indrukwekkendste, meest grootsche passages. Wij voeren om de hooge rots De Montesquieu heen, een zonderling afgerafelde en verweerde steenmassa. Op een soort plateau op den top staan nog enkele overblijfselen van een uit de 12de eeuw dagteekenend slot, gebouwd als een arendsnest bijna 300 M. recht boven den Tarn.

Mogelijk is dit geworden bij de openstelling van den nieuwen weg, die zeker nog wel meer veranderingen in deze streek zal teweegbrengen. Le Rozier en het daar tegenoverliggende Peyreleau liggen aan de samenvloeiing van Jonte en Tarn. Veel water vloeit er hier niet in den hoofdstroom, want de Jonte is 's zomers bijna droog.

Iets hoogerop (370 M. boven den Tarn) is de ingang van een groote grot. In 1888 heeft de heer E.

De rook ontsnapt bovenuit door een zwart geworden spleet. Deze woningen bevinden zich 100 M. boven den nieuwen weg, welke langs den Tarn gemaakt is.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek