Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Toen het warm weer was en vele groepjes van dames en heeren volgens Napolitaansche gewoonte aan den zeekant gingen verblijf houden en daar ontbeten en avondmaalden, ging Ricciardo, die wist, dat ook Catella daar met haar gezelschap heen gegaan was, er met het zijne heen en werd in dat der donna's van Catella ontvangen na zich eerst lang te hebben laten bidden, alsof hij niet zeer verlangend was er in te verblijven.
Wij hebben allen grond om te verwachten, dat de grootste moeielijkheden nu overwonnen zijn, en dat de vaart voortaan minder bezwaar zal opleveren. Na op ons gemak en in zeer pleizierige stemming ontbeten te hebben, hervatten wij den tocht. Zoo als wij verwacht hadden, wordt de rivier kalmer.
Trouwens wij zijn tegenover hen steeds op onze hoede en hebben onze wapenen altijd bij de hand. Na ontbeten te hebben verlaten wij de kreek en hervatten onze langzame vaart op de Guaviare. Omstreeks half vijf bespeuren wij op den rechteroever eene groote savane, die tot aan de rivier reikt; eene soortgelijke als die, waar wij de eerste Indianen hebben ontmoet.
Van dat punt af ging de weg langs de Humboldt-rivier eenige mijlen noordwaarts. Toen boog hij zich een weinig naar het oosten en verliet den loop der rivier niet vóór hij de Humboldt-keten bereikt had, die haar oorsprong eerst neemt aan het oostelijk uiteinde van den Staat Nevada. Nadat Fogg, Aouda en hun reisgezellen ontbeten hadden, keerden zij naar den waggon terug.
J...a, juffrouw, hy heeft by ons ... ontbeten! O ja, zeker, ontbeten ... m'nheer heeft het gezegd. By den dokter? En ... ontbeten, zeg je? Op den Kolveniersburgwal? Wel zeker! Waar anders? Maar ... wat zou dat? En ... is-i wel fatsoenlyk geweest? Gut ja, juffrouw, maar ... En nu zit hy met den dokter in de koets? Wel zeker, juffrouw! Maar ...
Nadat hij had ontbeten, wierp hij zich op de sofa en in de eerstvolgende vijf minuten verwarden zich in zijn voorstelling de onaangename ervaringen der laatste dagen met zijn gedachten aan Anna en aan een boer, die als opdrijver bij de laatste berenjacht een gewichtige rol had gespeeld, en toen sliep hij in. Hij ontwaakte bevend van schrik. Hij sprong op en ontstak een licht. "Wat was dat?
Een week later, in een zon-doorsijpelden ochtend om half tien, stond Mathilde in de voorkamer, haar rug naar de straat, voor de kleine ronde tafel met een half-vuil servetje, waaraan ze ontbeten hadden, de blauw-gebloemde kopjes om te wasschen, terwijl haar vader, als naar gewoonte, zijn morgenwandeling was gaan doen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek