United States or Yemen ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Nu goed! Een uur later moest ik hier op de markt op wacht staan. Ik keek naar de spelende kinderen. Wie was het sterkste en wie riep het luidst? Was dat niet een der meisjes? "Hoe heet je?" vroeg ik haar. "Francesco," antwoordde zij dadelijk. "'t Viel mij in dat dit meisje Francesco Ninetta's knaap kon zijn, en ik wachtte stil, tot ik Francesco in Marcia's huis zag gaan.

Hij keek den knaap toornig aan; nu deze gekleed was in meisjeskleeren en zijn haar gladgekamd en achter de ooren weggestreken was, zag hij dadelijk de gelijkenis met Marcia, die hem vroeger nooit getroffen had. Hij schopte Marcia's zoon van zich weg. Een drukkende stemming heerschte er op de markt. De menschen trokken zich langzaam en stil terug.

"Misschien moest het zoo zijn naar oud gebruik! Maar daaraan stoor ik mij niet. Kom! 't Zou zonde zijn van zulk een vrouw, als jij, Marcia." Hij legde den arm om Marcia's middel en ging met haar naar zijn huis in de ruïnen van 't palazzo Corvaja. 't Was alsof een der vroegere baronnen daar zijn intocht hield. De menschen van Corvaja stonden aan beide zijden van den weg en bogen voor hem en Marcia.

't Was alsof hij niet meer op het oogenblik kon wachten, dat zij alleen zouden zijn. Hij kromde zijn lichaam gelijk een roofdier, dat zich gereedmaakt tot een sprong. Maar het beeld rustte niet tevergeefs in Marcia's armen. De verworpeling bewoog haar tot een handeling van de hoogste liefde.

Velen gingen onwillig en aarzelend, maar zij gingen toch. Piero scheen slechts te wachten tot de laatste heengegaan was. Donna Micaela had opgehouden te spreken, ze nam stil het Christusbeeld en legde het in Marcia's armen. "Neem hem, zuster Marcia, moge hij u beschermen," zei ze. De man zag dit en het scheen zijn toorn te vermeerderen.