Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Er kon geen betere tijd worden uitgekozen, om zich van het geheele land meester te maken, als er maar een vermetel, sluw man gevonden werd, die wist, hoe met voorzichtigheid en bekwaamheid te handelen. Een zoodanig iemand was op den troon van Macedonië, het land dat in het noorden en noordoosten van Griekenland gelegen was.
Pelopidas was even gelukkig in het noorden als Epaminondas in het zuiden geweest was, en reeds spoedig keerde hij terug, en kon mededeelen, dat de steden bevrijd waren van den tyran, en dat hij gijzelaars had gekregen van den koning van Macedonië. Tot dusver had Thebe een aantal steden vrijgemaakt, en deze waren zeer verheugd over haar hulp.
Thryum, Thryon, stad in Elis aan den Alpheus, het latere Epitalium. Hij leefde nu ongeveer 20 jaren als balling te Scapte Hyle, waar hij rijke goudmijnen bezat, en deed reizen naar Sicilië, Italië en Macedonië; eerst bij het einde van den peloponnesischen oorlog werd hij naar Athene teruggeroepen, doch weinige jaren later stierf hij.
In dien tijd had hij Macedonië en Griekenland den vrede geschonken; hij had steden verwoest en gesticht, achttien van deze had hij naar zich zelf, één naar Bucephalus genoemd, hij had zóó groote marschen gedaan en zóó groote overwinningen behaald, als geen veldheer ooit had durven droomen; hij had de vijandschap tusschen Perzië en Griekenland tot een einde gebracht en hij had een rijk gewonnen.
G., die zich meermalen door dapperheid onderscheidde. Na den dood van Cassius liep hij met zijne troepen tot Antonius over, die hem tot belooning koning over Galatië maakte , welke waardigheid ook Octavianus hem na den slag bij Actium liet behouden. Hij stierf in 25. Amyntiades, Amyntiades, Philippus van Macedonië, zoon van Amyntas.
Phocion, Phokion, Athener van geringe afkomst, leerling van Plato. Maar terwijl hij dus in het veld voor de belangen van Athene tegen Macedonië streed, was hij bij zichzelf overtuigd, dat het volk van zijn tijd voor de vrijheid ongeschikt was, en dat op den duur tegenstand tegen Philippus vruchteloos moest zijn.
Na eenigen tijd vormden de Grieken twee bonden, maar zij bleven niet eensgezind, en hadden dus geen macht, de Romeinen te weerstaan. Zoowel Macedonië als Griekenland werden deelen van het Romeinsche Rijk. Zoo waren vóór de geboorte van Christus de uitgebreide bezittingen van Alexander wingewesten van Rome geworden.
Op het einde van zijn leven gaf hij gehoor aan eene uitnoodiging van koning Archelaus van Macedonië, aan wiens hof hij groote eer genoot; in 406 of 405 stierf hij er. Van zijne werken bestaan nog 18 treurspelen en 1 satyrdrama. Ook een neef van den grooten dichter, die denzelfden naam droeg, trad als treurspeldichter op, naar het schijnt met weinig geluk.
De vorst, die toen op den troon gezeten was, Philippus II, was diep overtuigd van al die verschilpunten. Hij was nog slechts een jongen van vijftien jaar oud, toen Pelopidas in Macedonië kwam en hem als gijzelaar mede naar Thebe nam. Daar was hij drie jaar gebleven, waarschijnlijk in de woning van den vader van Epaminondas.
Bardylis, Bardylis, Illyrisch koning, die in 359 een groot deel van Macedonië veroverde, maar het volgende jaar in een slag tegen Philippus sneuvelde. Barea Soranus, proconsul in Asia onder Nero.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek