United States or Chad ? Vote for the TOP Country of the Week !
Veel is er niet van Lom te vertellen; bovendien heeft het nu in brand gestaan en bestaat wellicht niet meer en van de dooden niets dan goeds! Heel vroeg trokken we in Lompalangka naar bed, want we hadden bevel gekregen 's morgens, of liever 's nachts om drie uur, bij den commandant te zijn en nogmaals onze passen te laten afteekenen.
Den volgenden morgen, om 6 uur, werden we gewekt door de stem van den conducteur, die ons vertelde, dat we in Lompalangka waren. Hier werden we voor het eerst tamelijk scherp onderzocht. Onze geheele koffer werd uitgepakt, stukje voor stukje nagezien, en wij zelf naar een apart hokje gevoerd, waar we gefouilleerd werden.
"Hm," zei onze Bulgaarsche vriend, "dat lijkt me wat wonderlijk in deze tijden. Bedoel je misschien Hotel Bellevue, daar wonen Oostenrijkers!" "Wel nee, het was een heel gewoon huisje, en als we maar eens door Lompalangka loopen, zal ik het van zelf wel terugvinden". En zoo ving onze tocht aan.
Mijn reis zou gaan over Sofia, Lompalangka en Orsova, daar er voor den Balkantrein tal van formaliteiten te vervullen waren, die ons wel veertien dagen in Konstantinopel zouden kunnen ophouden. Het tijdstip van mijn reis werd bepaald, en ik had slechts 2 1/2 dag om afscheid te nemen en het noodigste te pakken. Eindelijk, Vrijdagmorgen, 11 Augustus, reed het rijtuig weg.
Het aantal tunnels, waar men door komt, is enorm. Op dat kleine eindje van Sofia naar Lompalangka vindt men 21 tunnels, en bij iederen tunnel ziet men eenige steenen in de rotsen gemetseld, waarschijnlijk is daar een kruitmagazijn achter verborgen, om in geval van nood de lijn in de lucht te laten vliegen. Het speet me genoeg, toen het te donker werd om verder uit te kijken.
Woord Van De Dag