Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
De desbetreffende bepalingen vindt men in de artt. 5 en 6 Conventie 1908, welke beide artikelen nu nog een oogenblik afzonderlijk besproken dienen te worden. Artikel 5 is als volgt geredigeerd: Zij die tot een der landen van het Verbond behooren, en hunne werken voor de eerste maal publiceeren in een ander Verbondsland, hebben in laatstgenoemd land dezelfde rechten als de inlandsche auteurs.
Hij wendde zich tot de protestantsche vorsten van Duitschland, voornamelijk tot den landgraaf van Hessen en den keurvorst van Saksen, ten einde zich van hunne hulp te verzekeren. Hij knoopte zoowel in Engeland als in Frankrijk betrekkingen aan; de Hugenooten in laatstgenoemd land leenden aan zijne voorstellen gewillig het oor, daar zij hem als hun natuurlijken vriend en bondgenoot beschouwden.
Zoo komt het mij waarschijnlijk voor, laatstgenoemd gedicht verscheen in 1593 en op dat tijdstip waren ongetwijfeld ook reeds enkele sonnetten uit zijn pen gevloeid, dat "Veel Gemin, geen Gewin" tusschen 1591 en 1593 geschreven is. Doch ongetwijfeld is dit stuk later herzien en hier en daar niet onbelangrijk gewijzigd; de sporen eener omwerking zijn duidelijk.
Laatstgenoemd recht heeft met het auteursrecht vele punten van overeenkomst; de grondslag van beide rechten is dezelfde, nl. bescherming van arbeiders en scheppers op intellectueel gebied tegen onbevoegde exploitatie hunner voortbrengselen, en ook in aard en strekking toonen zij veel verwantschap.
Het op- en uitvoeringsrecht is in de Conventie 1886 geregeld in artikel 9; hier wordt wel gesproken van het recht van den schrijver van een tooneelstuk om zich tegen onbevoegde opvoering van vertalingen van het stuk te verzetten, maar niet van het opvoeringsrecht van den vertaler. Laatstgenoemd recht bestond dus niet onder de oude Conventie. Het tweede lid van artikel 6 is volkomen overbodig.
De arbeid der doorgraving van de landengte is in twee secties verdeeld: de eerste strekt zich uit van Port-Saïd naar het meer Timsah; de tweede van laatstgenoemd meer naar Suez. Deze allen te zamen vormen eene uitgestrektheid van 75 Ned. mijlen. Port-Saïd is eene belangrijke stad geworden. Nog in 1859 was de kust vlak, naakt, woest en werd door de golven der zee gedurig geteisterd.
Met andere staten heeft Nederland geen verdragen gesloten, hoewel daartoe meer dan eens moeite is gedaan, vooral van den kant van Duitschland. Met laatstgenoemd land was zelfs in 1884 reeds een verdrag door onze Regeering gesloten, dat echter nooit is bekrachtigd, daar de Regeering inzag, dat het de goedkeuring der Tweede Kamer niet zou verwerven.
De bovengenoemde Fransche wet van 1866 was uitsluitend op aandrang van Zwitserland tot stand gekomen, omdat laatstgenoemd land slechts dan van een tractaat tot bescherming van het auteursrecht met Frankrijk wilde weten, indien het de zekerheid verkreeg, dat de Zwitsersche speeldoozen aldaar vrij zouden kunnen worden ingevoerd.
Vroeger was het iets meer uitgebreid dan thans, maar in 1871 stond Vorst Karel Honorius, nadat in 1860 Nizza door Frankrijk ingelijfd was geworden, de gemeenten Mentone en Roccabruna tegen eene vergoeding van vier millioen francs aan laatstgenoemd rijk af.
Men heeft het paleis van Xerxes vergeleken met den Tsjeel Soetoen van Ispahan, en met het oog op de lichte en luchtige zoldering van den talar in laatstgenoemd paleis, beweerd, dat ook de paleizen te Persepolis slechts eene eenvoudige houten zoldering zonder aardlaag hadden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek