Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Na de inneming van Jeruzalem keerden talrijke kruisvaarders naar hun vaderland terug, doch Jakob bleef in Palestina om zich te volmaken in de heel-en geneeskunde, die er veel meer gevorderd waren dan in zijne geboortestreek. Toen hij, na zeven jaar naar hier terug keerde, vertoefde hij in verschillende steden, waar hij, als ziekenverpleger, aan de bevolking groote diensten bewees.
In den herfst van hetzelfde jaar trok een weluitgerust en geoefend leger, bestaande uit meer dan 100,000 geharnaste ruiters en 200,000 man voetvolk, onder den edelen #Godfried van Bouillon# naar Palaestina. Tweemaal werden de Turken geslagen. Antiochië werd na eene maandenlange belegering stormenderhand ingenomen. Eerst na drie moeitevolle jaren bereikten de kruisvaarders Jeruzalem.
Hij geleidde de kruisvaarders door Duitschland, Hongarije en bereikte met hen de stad Konstantinopel, waar zich Robrecht, graaf van Vlaanderen, Boudewijn van Henegouwen en talrijke edellieden, die over zee gekomen waren, bij het Christenleger voegden en naar Azië overstaken.
Inderdaad werd dit doel door de kruisvaarders verwezenlijkt; doch, grootendeels door hun toedoen, brak terstond daarop in de stad een geweldig oproer uit, waarbij weder een andere Alexius, Mursuflus bijgenaamd, door het volk tot keizer werd verheven, die zijne regeering aanving met zijn jeugdigen naamgenoot te verworgen.
Men noemt hem, in de geschiedenis, niet zelden Boudewijn van Konstantinopel, en ziehier waarom. In de lente van het jaar 1202 trok hij met talrijke ridders de Alpen over en ging scheep te Venetië, maar in plaats van rechtstreeks naar Palestina te varen, zeilde hij met de christenvloot naar Konstantinopel. Deze stad werd ingenomen door de kruisvaarders en Boudewijn tot keizer uitgeroepen.
Adalbert trok, om zijne naar hij meende hopelooze liefde te vergeten, in 1065 met de scharen kruisvaarders, die zich bij Siegfried van Mainz hadden aangesloten, naar het Oosten en ging, toen zijn strijdgenooten uit den krijg terugkeerden, door voor gesneuveld of aan de vermoeienissen van den tocht bezweken. Dit brak het hart van het beminnende, verlangende meisje.
In de rijk versierde staatsiezaal vierde Hans Brömser, omringd door zijn getrouwen, zijn gelukkigen terugkeer. Luide loftuitingen weerklonken in den kring der kruisvaarders; iedereen luisterde, toen de gevaren, die de helden doorleefd hadden, verhaald werden. Hoe hij voor het geloof gestreden en in gevangenschap der heidenen geleden had, vertelde de ridder met geestdrift aan de luisterende schaar.
Een brief die de Griekse keizer van die mystiese »Aartspriester" gekregen moest hebben en die in talrijke afschriften over Europa verspreid werd, vertelde van de wonderen in zijn paleis, over het graf van de Apostel dat in de lucht zweefde en over de »fontein der verjonging". En op de tapijten die de kruisvaarders van Syrië en Byzantium mede naar huis brachten, en die weldra overal in 't Westen de altaren der kerken en de muren der zalen versierden, gloeiden gele olifanten met groene snuiten de toeschouwers van een dieprode grond tegemoet, of pelikanen die hun borst aan 't bloeden pikten om hun jongen te voeden.
Groot was de ontzetting en nog grooter de smart over den dood van den beroemden vorst; de kruisvaarders weenden over zijn verlies, en in Duitschland wilde men langen tijd niet gelooven, dat de beschermer des rijks, de beminde Barbarossa, gestorven was. Thans nog verhaalt men in Duitschland elkander de legende, dat Frederik niet gestorven is, maar slaapt in den Kyffhauserherg in Thuringen.
De tocht duurde maanden en maanden, niet zelden ontbrak het den kruisvaarders aan levensmiddelen en aan drinkwater. Hoe nader zij aan het einddoel hunner reis waren, hoe grooter hun lijden werd. Brandende hitte, besmettelijke ziekten, vermoeienis doodden duizenden kruisvaarders.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek