Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Wij waren op wacht, en het was Zondagnamiddag; nog twintig uren wachtens en wakens lagen vóór ons, en gaperig, gemelijk en zwijgzaam zaten wij op de banken aan het verlaten kazerneplein, beloerend elkanders bewegingen en de enkele passeerende musschen. Tot dat plots uitbundig vreugdegetier ons deed opschrikken; wij zagen Simon, toentertijd nog kerngezond.
Wij naderen de kazerne... wij gaan het hek binnen... het volk blijft achter. Een kort, reëel besef van het feit: dat wij nu »soldaten onder elkaar zijn«. Inderdaad, er is geen vrouw op het wijde kazerneplein te ontdekken; maar des te meer soldaten.
Men behoeft slechts in nader contact met het strafsysteem te komen, om te begrijpen, dat al deze uiterlijkheden het wezen der zaak niet bereiken. Wanneer 's morgens, op het Kazerneplein, de gevangenen »gelucht« worden, en ronddrentelen onder bewaking van soldaten, dan aarzel ik niet hen een kameraadsschappelijken groet te brengen.
Ik geef je de getuigenis, Jack Williams, dat gij het satansch sluw hebt overlegd, en ik verklaar je tevens in het bijzijn van al wie het hooren wil voor een eerloozen schurk!" En met deze woorden keerde Frits Jansen zich om, en het drietal verliet het kazerneplein. Dick echter zeide tot Jack: »Kerel, je ziet er uit, alsof je een beroerte zult krijgen!"
Slechts een enkele drentelde, met de handen in den zak en een pijpstompje in den mond, nog even rond op het kazerneplein, om dan eveneens naar binnen te gaan. Frits Jansen was een van de laatsten, die zich ter ruste begaf..... In de stallen verspreidden eenige blikken lantaarnen, aan ijzerdraad, hun sober licht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek