Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Hij kon, hij wilde niet sterven, vóór hij zekerheid had omtrent den uitslag van Kaherdin's onderneming en dus voerde zijn uitgeteerde lichaam, dat zoozeer naar rust verlangde, een strijd met zijne ontembare wilskracht, die hem deed vasthouden aan het leven, zoolang zijn laatste wensch onvervuld bleef.
Ziet, wanneer gij de beide naast elkander houdt, kunt gij duidelijk zien, dat het goud van den gesp het wint in schoonheid van glans en kleur." Dit zeggend, hield hij Isolde den ring van Tristan voor. Deze stond haastig op, een gloeiende blos verspreidde zich over haar gelaat en terwijl zij Kaherdin's arm krampachtig omknelde, fluisterde zij hem toe: "Gij komt van Tristan.
Telkens weer vroeg hij Isolde, om uit te zien of Kaherdin's schip nog niet in 't zicht was, maar steeds luidde het antwoord ontkennend. Dan troostte zij hem met zachte woorden, en zeide hem, dat het nu niet lang meer duren kon, eer het schip met de wijze vrouw kwam, die hem zou genezen en hem tot het leven terug zou brengen.
Zoo kwamen zij ook in het vrouwenvertrek, waar Kaherdin's moeder en zuster bezig waren met op een vergulden achtergrond bontgekleurde vogels en bloemen te borduren. Vol trots maakte Kaherdin zijn gast op het fijne naaldwerk opmerkzaam. "Wat dunkt u van dit fraaie stiksel?" sprak hij tot Tristan, "is het niet fijn en kunstvol?
De eerste dagen na Kaherdin's vertrek liet Tristan zich 's morgens op de wallen van het slot dragen, vanwaar hij de zee tot aan den verren gezichteinder kon overzien, maar reeds spoedig bemerkte hij, dat deze tochten hem te veel inspanden; hij bleef dus in zijn eigen vertrek en moest zich vergenoegen met wat anderen hem meedeelden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek