Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Reeds geruimen tijd hadden zij geliefkoosd, met wat ruwer handen, maar anders al tamelijk als gij, minnende lezers of lezeressen! Reeds menig zoet woordje was er gewisseld, wel niet zooals gij ze wisselt, maar toch heel aardig: mien beste Jenne mien Jozef mien hartje mien jong duufke en al wat in de ooren van verliefde boortjes en boerinnetjes liefelijk en zoet klinken mag.
Janboer en Trijntje zagen hem nooit terug, en waren er niet rouwig om. Wat Jozef betreft, hij toonde wel veur Jenneke de rechte Jozef te wêzen, want hij bemint zien Jenne as z'n oogappel. Veur de kienders joa 't half dozijntje is al vol kan er geen bêter voader zin. En, veur de oudjes? Zie, hie eert en lieft ze as 'en eigen zeun, en 't litteiken oan 't achterheufd, hie nuumt 'et: den oadelslag!
"As 'en erme jong," hernam Jozef: "hei'j mien, toen mien bleinde voader in oe schuur starf, in huus gehouwen, en gevuud as eigen; 'k zie d'r dankboar veur gewêst; moar 'k had motte begriepen, da'k te min was um oan Jenne te denken. Boer en vrouw, vergêf mien dan wa'k 'k heb misdoan; en, wa'k liejen mot is mien verdiende straf." "Och, mien Jozef, mien kiend!" huilde moeder Trijntje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek