Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Te laat was het toch wat kwam het er eigenlijk ook opaan, of nog 't een kwartiertje later werd! Eindelijk belde Hilda aan. De knecht, die openmaakte, vertelde, dat Hilda's peettante er al lang was. De goede fee was van 't lange, vervelende wachten op 't laatst in slaap gevallen. Ze had ook al dien tijd alleen gezeten; want Hilda's vader was dien dag juist voor zaken uit de stad.
Neen, dat had Hilda's vader in zijn haast nog niet eens gezien. Heel beleefd boog hij nu voor de fee en zei: "Ik hoop maar niet, dat U 't me erg kwalijk neemt, dat ik U niet dadelijk zag. Ik ben ook zoo boos op dat kind! Ik zal er nog grijze haren van krijgen, zoo'n verdriet heb ik van haar." "Maar wat heeft ze toch eigenlijk voor kwaads gedaan?" vroeg de fee.
Morgen kom ik bij je eten. Dag, kind. "Je je liefhebbende peettante." De volgende dag kwam, en 't werd twaalf uur, dat was in dien tijd voor de meeste menschen het uur van 't middageten, 't Werd twaalf uur en bij den eersten slag stond ook al 't rijtuig van de fee "Op Tijd" voor Hilda's deur. Bij den twaalfden slag stapte ze de eetkamer binnen. De fee keek eens rond. En wat zag ze?
Toen streek de fee heel even maar met de hand van boven naar beneden over Hilda's japon. En zie daar is het eenvoudige kleedje in eens omgetooverd in een keurig wit zijden balkleed, en Hilda's voetjes steken in fijne goudleeren schoentjes! De vader sprong van zijn' stoel op en wist zich geen' raad van vreugde. En Hilda's tranen, of die ook gauw opgedroogd waren! En Hilda's verdriet en berouw?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek