Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
De witte mantel met het roode kruis, die kenmerkende dracht des roemruchtigen Tempeliers, was reeds lang in de wentelende golven van den tijdstroom ondergegaan, of liever: in de vlammen, door Clemens den Vijfde en Filips den Schoone ontstoken, verteerd toen eene andere Ridder-orde, jonger van erkenning, maar weinig minder beroemd dan die van den Tempel, nog in vollen bloei stond: wy bedoelen de Orde der Marianen of Duitsche Ridders, ook Kruisheeren, Teutonisten, en Ridders van den Duitschen Huize genoemd.
"Wij hebben daar," had hij tot mij gezegd met een zekere geheimzinnigheid, "twee vrouweportretten, die u zeer zullen interesseeren". "Uit welken tijd?" "Uit den tijd van Filips
Nadat zoo veel bloed vergoten en zoo schromelijke verwoesting aangericht was, werd het geschil eindelijk voor den rechterstoel gebracht van den Koning van Frankrijk, Filips den Stoute, wiens uitspraak luidde, dat alles weder in denzelfden toestand moest gebracht worden als vóór den oorlog.
Er wordt ook melding gemaakt van een kruis van edelgesteenten, dat een stukje van het echte kruis zou bevatten, dan van een gouden lampetkan, gevuld met kostbare steenen, die Hendrik de Achtste van Engeland aan Villiers de l'Isle Adam had aangeboden na het verlies van Rhodus; dan van een prachtigen degen en van een dolk, door Filips den Tweeden, koning van Spanje ten geschenke gegeven aan den Grootmeester La Valette na zijn roemrijke verdediging tegen de Turken.
Eenigen verdienden wel dien naam, daarom ook schrijven wij hem hier dankbaar neer. Filips van Elzaten, graaf van Vlaanderen, breidde de voorrechten uit, die Gent, Brugge, Veurne, Oudenaarde reeds bezaten en gaf nieuwe keuren aan Damme, Aalst, Duinkerken. Meest al deze keuren zijn in het Dietsch of Nederlandsen opgesteld.
Het waren Filips van Valois, neef van den overleden koning en Eduard III, koning van Engeland. Een verschrikkelijke strijd, de honderdjarige oorlog, brak uit tusschen Frankrijk en Engeland. De graaf van Vlaanderen, Lodewijk van Nevers, koos partij voor Filips van Valois en wilde Vlaanderen in een verbond met Frankrijk betrekken.
Vandaar die buitensporige beschroomdheid, welke voor het volk onaangenaam was, dat den 14 Juli in zijn burgerlijke overleveringen, en Austerlitz in zijn militaire overleveringen heeft. Afgescheiden overigens van de openbare plichten, die het eerst moeten vervuld worden, was deze innige liefde van Lodewijk Filips voor zijn familie eene alleszins gewettigde.
De twee legers ontmoetten elkander te West-Rozebeke; een ongelooflijk vertrouwen op den uitslag bezielde Artevelde, maar de slag viel niet uit, zooals hij het had voorspeld. Nooit leden de Vlamingen zulk een bloedige nederlaag; duizenden gemeentemannen, waaronder ook Filips Van Artevelde, vonden den dood op het slagveld.
In dienzelfden nacht verliet nadat de klapwaker middernacht had geroepen Filips de Goede het Binnenhof en, den moestuin van het paleis doorgaande, ging hij linksaf het Tournooiveld op en kwam in het Voorhout.
Filips begunstigde den handel, liet verscheidene vaarten graven en bekwam van Duitschlands keizer, talrijke voorrechten voor de Vlaamsche kooplieden, die op den Rijn, handel dreven. Boudewijn van Konstantinopel, dezelfde, die zich in de kruistochten onderscheidde, schonk talrijke voorrechten aan de gemeenten en zijne dochters Johanna en Margaretha volgden het voorbeeld van haren vader.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek