United States or United Kingdom ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Maar Doray!" viel Don Filipo in, "je weet toch wel dat Don Anastasio niet aan 't vagevuur gelooft." De oude man protesteerde: hij kende zelfs de geschiedenis ervan. Zoo kwam 't gesprek op 't vagevuur en de filosoof vertelde hoe 't geloof daaraan in de wereld was gekomen. En Doray vroeg hem, of hij dan in de verdoemenis geloofde.
Bereid u er op voor een mededeeling te ontvangen, die u evenzeer zal verrassen als leed doen. Ik moet u treffen op uw meest gevoelige plaats." "Ik begrijp u al," viel don Anastasio hem in de rede, "uw nicht is mij ontrouw geworden." "Ik erken haar niet meer als mijn nicht," hernam Huberto met een schijnheilig gezicht. "Ik verloochen haar en zij is onwaardig om uw vrouw te zijn."
Hij antwoordde: "Helaas, 't is mij een nieuwe smart aan uw verlangen te voldoen. 't Is achttien jaar geleden dat ik Antequerre heb verlaten, waar men zich mij wel niet dan met afschuw zal herinneren. Ge hebt zelf misschien wel eens van mij hooren spreken. Ik heet don Anastasio de Rada". "Gerechte hemel," riep ik uit.
De fatsoenlijke menschen noemen hem Don Anastasio of de filosoof Tasio, en onopgevoeden de meerderheid Tasio de gek, om zijn zonderlinge denkbeelden en zijn vreemde manieren in den omgang. Zooals wij zeiden, dreigde er dien avond een storm. Eenige bliksemstralen verlichtten de loodgrauwe hemel met een bleek licht, de atmosfeer was drukkend en de lucht in hooge mate benauwend.
De verrader stookte op zulk een wijze den te lichtgeloovigen echtgenoot tegen zijn onschuldige vrouw op en hij schilderde in zulke levendige kleuren de beleediging, die don Anastasio heette te zijn aangedaan, dat deze in woede besloot om zijn ongelukkige vrouw te dooden. Hij wachtte tot de bedienden sliepen en ging toen naar zijn vrouw, die zich gereed maakte om naar bed te gaan.