United States or Liechtenstein ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τότε και ο Σωκράτης υπείκων εις την έμφυτον αυτού ειρωνικήν περιέργειαν, από την οποίαν ήντλει, ως από ακένωτον πηγήν, άλας τας υποθέσεις των φιλοσοφικών και κοινωνικών συζητήσεών του, μανθάνει ότι και ο Ευθύφρων διά μίαν σοβαρωτάτην δικαστικήν υπόθεσιν ευρίσκεται ομοίως εκεί, την οποίαν με ακόμη μεγαλειτέραν έκπληξιν ακούει ο Σωκράτης.

Επανελάμβανε γογγύζουσα εκ του οξέος πόνου η κόρη. — Πάει το παιδί μ'! Προσέθετε και η γραία άπελπις, η καλή και συμπαθής μήτηρ, τρωθείσα εις τα καίρια. Και η γειτονική ηχώ από του εξοχικού συμποσίου εκόμιζεν ως ειρωνικήν περιφρόνησιν προς το ατυχές συμβάν τους στίχους του άσματος της καμάρας: Κοντέ μ' και πού ν' το χέρι σου Και πελεκάς με τώνα; Έλα το πουλί μου ν' έλα . . . .

Σ. Λιμπεροπούλου. Πρωταγόρας. Μετά ωραίαν και ειρωνικήν περιγραφήν των επιδείξεων και των φαντασμένων τρόπων των σοφιστών διεξάγεται συζήτησις μεταξύ του Σωκράτους και του Πρωταγόρα περί αρετής. Eπιδεξίως ο Σωκράτης φέρων εις αδιέξοδον τον σοφιστήν, αποδεικνύει πρώτον ότι η αρετή είναι αυτοδίδακτος, μεταστρέφων δε κατόπιν παρουσιάζει αντιθέτως αυτήν ως αποτέλεσμα γνώσεως. Δρ. 2. Κριτίας.

Και εδώ εσταμάτησεν ολίγον ο Διονυσόδωρος με κάποια πολύ ειρωνικήν έκφρασιν, σαν να επρόκειτο τάχα να καταιβάση καμμιά μεγάλη σοφία.. — Λέγε μου, είπεν επί τέλους, Σωκράτη, έχεις δικό σου Δία πατρώον;