Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 23 Ιουνίου 2025
Ιδιαιτέρως ευσπρόσδεκτον υπήρξεν εις τον Ροΐδην το εξής απόσπασμα επιστολής του Χάνσεν, γραφείσης εν Αργοστολίω την 28 Σεπτεμβρίου 1866: «Θα γνωρίζετε, είμαι βέβαιος, τον αξιότιμον και αξιάγαστον φίλον μου εδώ, τον οποίον ήλθα να επισκεφθώ, τον κύριον Ανδρέαν Λασκαράτον αφωρισμένον κατά δυστυχίαν και αυτόν, και όχι μόνον το βιβλίον του, από την εκκλησίαν αφ' ού μου φαίνεται, και η ευγενεία σας και αυτός, αν και διαφέροντες ως προς την μέθοδον, αυτός ολιγώτερον σατυρικός, αλλά με την άδειαν τον κυρίου Σουρλή , όχι ολιγώτερον ηθικός, αν και ίσως παρά πολύ ειλικρινής, αφ' ου, λέγω, φαίνεσθε οι δύο να έχετε τον ίδιον αξιέπαινον σκοπόν, διά τον οποίον αυτός ήδη από πολύν καιρόν και εδούλευσε και έπαθε πολύ, διά τούτο πιστεύω και ότι θα σας ευχαριστήση να ηξεύρετε, ότι το βιβλίον σας, καθώς και η απάντησις, που είχα φέρη μαζί μου, του αρέσανε πολύ, και αυτός μου εξέφρασε την επιθυμίαν του να κάμη την γνωριμίαν σας».
Εις την ανωτέρω μακράν επιθεώρησιν πάντων των απ' αρχής κόσμου μέχρι σήμερον σατυρογράφων παρατηρήσατε, παρακαλώ, κ. εκδότα, ότι δεν σας ανέφερα ουδέν ύποπτον ή δύσφημον όνομα, ούτε τον Μεούρσιον, ούτε τον Αρετίνον, ούτε τον Παρνύ, ούτε τον Καζανόβαν αλλ' απεναντίας εξ εκάστης χώρας και εποχής τους κορυφαίους, τον Λουκιανόν, τον ιερόν Αυγουστίνον, τον Αριόστον, τον Σαίξπηρ, τον Μολιέρον, τον Στέρνην τον Μοντέσκιον, τον Γκαίτε και όσους άλλους ολόκληρος η ανθρωπότης σέβεται και θαυμάζει· παρατηρήσατε ακόμη ότι εις την ένδοξον ταύτην χορείαν ουδεμία ως προς την ελευθερίαν της εκφράσεως εξαίρεσις υπάρχει, αλλ' ο περί αυτής κανών εθεωρήθη ως απαράβατος υπό ανδρών, οίτινες έζησαν εις διαφόρους εποχάς και απέχοντας τόπους, χωριζόμενοι απ’ αλλήλων υπό ωκεανών και αιώνων, διαφέροντες κατά την θρησκείαν, τα ήθη, τα έθιμα, και την γλώσσαν και κατά τούτο συμφωνούντες.
Τον δρόμον της νέας Ελληνικής εχάραξαν ήδη οι ημέτεροι πεζογράφοι, καίτοι διαφέροντες προς αλλήλους ως προς το τέρμα το οποίον απεκδέχονται, και ερρύθμισαν ύφος τι του πεζού λόγου, κατά το μάλλον και ήττον ακολουθούμενον παρά πάντων των καθ' ημάς γραφόντων.
Οι κατά πάντα όμως ταύτα διαφέροντες ούτοι κύριοι ωμοίαζον κατά τούτο, ότι η μετά την παρουσίασιν υπόκλισις προ εμού και των τεσσάρων μοι υπενθύμισε την εν τω Μ ω υ σ ή του Ροσίνη προσκύνησιν υπό των Ιουδαίων του χρυσού Μόσχου.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν