United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μετά τοιούτον προοίμιον ζητεί ο ευαγγελικός ανήρ την π α ρ α δ ε ι γ μ α τ ι κ ή ν τ ι μ ω ρ ί α ν τ ο υ κ α κ ο ύ ρ γ ο υ σ υ γ γ ρ α φ έ ω ς, τ η ν π α ν τ ο τ ε ι ν ή ν π α ύ σ ι ν του απειθήσαντος εις τας διαταγάς του εισαγγελέως, την καταδίωξιν των α σ ε β ώ ν β ι β λ ι ο π ω λ ώ ν κτλ.
Λοιπόν διά τον υπακούοντα και ωρισμένως φοβούμενον την τοιαύτην τιμωρίαν από το προοίμιον μόνον, δεν χρειάζεται να αναφέρωμεν τον σχετικόν νόμον. Διά τον απειθούντα όμως ας θεσπισθή ο εξής νόμος.
Δι' όλους λοιπόν αυτούς ελέχθησαν αυτά ως προοίμιον, εκτός δε αυτών ας υπάρχη και ο λόγος τον οποίον ακούουν εις τας θυσίας πολλοί ενδιαφερόμενοι διά τοιαύτα ζητήματα και πείθονται, ότι δηλαδή υπάρχει τιμωρία των τοιούτων και εις τον Άδην, διότι, όταν επιστρέψουν, πάλιν εδώ είναι ανάγκη να έχουν πληρωμένην την φυσικήν τιμωρίαν, δηλαδή να παύη κανείς ό,τι έκαμε και με τοιαύτην μοίραν να τελειώση την ζωήν.
Λοιπόν διά τους θεούς και τας θεότητας και διά τους ζώντας γονείς και τους αποθανόντας είναι αρκετόν προοίμιον όσα είπαμεν. Τόρα όμως μου φαίνεται ότι συ με παρακινείς το υπόλοιπον αυτό να το φέρω κάπως εις φως. Βεβαιότατα.
Καλά λοιπόν, φίλε Κλεινία, μου φαίνεται ότι λέγεις αυτό τουλάχιστον, ότι δηλαδή εις όλους τους νόμους υπάρχουν προοίμια και ότι πρέπει εις την αρχήν πάσης νομοθεσίας να προτάσσωμεν το φυσικόν προοίμιον δι' έκαστον. Διότι αυτό που πρόκειται να λεχθή κατόπιν δεν είναι μικρόν πράγμα, ούτε είναι μικρά η διαφορά, αν εκτεθούν αυτά σαφώς ή όχι σαφώς.
Και το μεν προοίμιον των νόμων ας λάβη τέλος εις αυτό το σημείον της συζητήσεώς μας. Κατόπιν όμως από το προοίμιον είναι βεβαίως λογικόν να ακολουθήση ο νόμος, ή μάλλον, καθώς είναι αληθές, το υπόδειγμα των νόμων της πολιτείας.
Έπειτα να ανατίθεται εις ανθρώπους, οι οποίοι εάν διαφθαρούν, δεν θα προκύψη μεγάλη καταστροφή εις την πόλιν. Τρίτον δε πρέπει οι ίδιοι οι μετέχοντες των επαγγελμάτων αυτών να εύρουν τρόπον να μη μεταδίδωνται ευκόλως τα ήθη της αναιδείας και της δουλοπρεπούς ψυχής. Κατόπιν λοιπόν από αυτό το προοίμιον ας ορισθή με το καλό ο εξής νόμος.
Αφού δε όλα ετοιμασθούν, ο συγγραφεύς δύναται ν' αρχίση και χωρίς προοίμιον, όταν δεν υπάρχη μεγάλη ανάγκη να διασαφήση τι εις την εισαγωγήν• και τότε δε το προοίμιον θα περιορισθή εις την διασάφησιν των ιστορηθησομένων.
Και όμως η ιδική μας συζήτησις, καθώς φρονώ, αποδεικνύει ότι έγκειται εις την φύσιν του, έπειτα δε αυτοί που εφάνησαν εις την συζήτησίν μας προ ολίγου διπλοί νόμοι, δεν είναι απολύτως διπλοί, αλλά δύο χωριστά πράγματα, δηλαδή νόμος και προοίμιον του νόμου.
Διότι δεν πρέπει, εάν εκείνοι έγιναν μανιώδεις από την ακολασίαν των ηδονών, να γίνωμεν και ημείς τοιούτοι από την έξαψίν μας. Λοιπόν ας αποτείνωμεν το εξής προοίμιον χωρίς θυμόν εις τους έχοντας ούτω πως διεφθαρμένην την διάνοιάν των, και ας τους ειπούμεν μειλιχίως καταπνίγοντες τον θυμόν μας ως να συνδιαλεγώμεθα με κανένα από αυτούς: Παιδί μου, συ είσαι νέος.
Λέξη Της Ημέρας