Οι εφημερίδες θα γράφουν αύριο: «Ο καμπανίτης έρρευσεν άφθονος,» Είδατε με τι σεβασμό μιλούν οι δημοσιογράφοι για τον «καμπανίτην». ΑΝΘΥΠΟΛ. — Δεν πιστεύω να ενασχοληθή ο τύπος με τα άτομά μας. Είμαστε τόσο άσημοι. Πού το ξέρετε; Και όμως είνε φοβερό να γίνη κανένας ανάγνωσμα. ΑΝΘΥΠΟΛ. — Ομιλάτε σαν άνθρωπος που ετοιμάζεται να κάμη σκάνδαλον. Τι σας ενδιαφέρει ο τύπος; Τι έχει να κάμη με μας;
Έπειτα, αφού βάσις της ηθικής και της θρησκείας ημών είνε η πίστις εις την μέλλουσαν ζωήν, διατί τάχα να λαμβάνωμεν υπ' όψιν περισσότερον τας ανάγκας της προσκαίρου ζωής; Εάν μάλιστα έχωμεν προσφάτους τας εκ του Δημοσθένους και του Κικέρωνος αναμνήσεις, θα είνε ρητορικωτέρα η απολογία μας ενώπιον του Πλάστου, όστις, ως γέρων, θα ευρίσκη ηδονήν εις τα λατινικά ρητά, όπως οι παλαιοί δημοσιογράφοι.
Μην το κακοβλέπης το πέμτο το τάγμα. Είναι Τραμπούκοι. Καλοί πατριώτες, που έχασαν τα νερά τους. Τούρκους να πολεμήσουν αν είχαν, δαφνοστεφάνωτοι θα περνούσανε τώρα. Πέρασέ το με μια ματιά το έχτο το τάγμα. Είναι Πραματευτάδες και παντής λογής δουλευτάδες, που τότε μόνο συλλογιούνται τα χάλια του τόπου, όταν ανεβαίνη το κάμπιο, ή πλερώνουνε φόρους. Οι «Δημοσιογράφοι» διαβαίνουν τώρα.
Λέξη Της Ημέρας