United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kaawaawang babaeng nagsukab na ngayon ay lubos ang pagluha at pagsisisi! Tuwing hapon ay dinadalaw ang libingan ng kanyang naging asawa na pinagtataksilan at sa ibabaw ng hukay ay pumapatak ang luha at ganap na nagsisisi.
Leoning, namamali ka; ang sabihin mo'y hanggang libingan. Hanggang libingan na di mo na maaalaala ang iyong pangako? Marahil nga.... Leoning, saan man mahantong ang aba kong palad ay di maaaring mawalay sa gunita ko't alaala ang larawan mo. Isinusumpa mo kaya ang lahat mong mga pangungusap na iyan? Leoning, sumpa ko. Hanggang.... Hanggang hukay Leoning ko! Leoning! Eduardo! Habang buhay!!!
Waring matatapos na ang lahat sapagka't tila ba nakikita na lamang ni Eduardo ngayon ay isang luksang libingan na hantungan ng madlang dusa sa buhay. Dahil sa sumpa mong nilimot ay wala na siyang nakikita pang liwayway ng magandang palad, ng magandang pagasa, wala na, sawi na siya, pusong walang kaaliwan, walang pagasa at nilimot ng kasuyuan.
Huwag kang magalapaap ng loob. Eduardo, manalig na kaya ang palad ko? Manalig ka Leoning ko. Isinusumpa mo. Tunay. Hanggang.... Hanggang libingan. Anong tamis nga naman ng dalawang pusong naguulayaw at nagmamahalan? Anong ligaya ng dalawang pusong ang katamisan ng pagibig ang siyang naghahari? Ang hamog ng pagibig! Kay tamis sa dalawang puso!
Kaya Leoning ako ay umaasa. Manalig ka. Hindi kita pababayaan. Na ako ay iyong mamahalin. Ng lalo't higit sa buhay. Maging maligaya ka kung gayon sa katamisan ng aking pagmamahal. Salamat, at sa iyo nga lamang ako mabubuhay. Leoning, hwag kang makalilimot. Hanggang libingan. Leoning! Eduardo! Kaya, Leoning ko, bayaan mo sa ngayong awitin ang katamisan ng pagibig sa iyong kandungan.
Hihimláy ako sa libíngan ng walâng pagsisísi, kakaulayáwin ko roón ang tangi kong Ligáya ang ligáyang pílit na sasaákin sapagka't ako'y namatáy sa pagtupád ng aking katungkúlan, sapagka't ako'y namatáy sa pagpupunyagîng igálang ang watáwat ng wagás at katutúbong Matwíd! Sa gayón ay di na akó masisísi ng áking Bayan!"...
Leoning, alalahanin mong libingan ang kasasadlakan ko kapag nagmaliw ang aking pag-ibig. Eduardo, baka.... Leoning, maniwala ka. Baka sabi mo lamang ang lahat ng iyan. Leoning, malasin mo ang mga bituin, malasin mo ang buwang iyang nagsasabog ng kaliwanagan iyan, iyan ang mga tangi kong saksi.
Si Leoning ay wala na hindi na niya pamuling makakaulayaw paris ng dati. Aywan nga ba nama't kay dali ni Leoning lumimot! Para kay Eduardo'y pagkasaklap pagdilidilihin! Diyata at si Leoning pa ang naunang lumimot? Oh! ang babai nga naman! Nahan ngayon ang pangakong sinumpaan ni Leoning sa pagibig? Nahan ang kanyang sumpang hanggang sa libingan ay hindi siya magbabago?
Datapwa't nang sila'y magkita't magkausap ay hindi nagpahalata kay Manuel, dahilan sa mga balita niyang natanggap. At kung tunay na siya'y inihabilin na nga sa limot ng binatang minahal sapúl pagkabata, ay handa namang taglayin hanggang sa libingan ang pag ibig na namumugad sa kanyang puso. Si Manuel ay gayon din.
Eduardo, natapos sa atin ang lahat, nguni't alamin mong hindi kita nililimot. Wala nga lamang palad kita. Hindi kita naging akin na gaya ng pagasa ko at ako naman ay di naging iyo . Natapos na nga sa ating dalawa ang lahat nguni't ipinaaabot ko rin sa iyong hindi ako ang kusang lumimot. Talaga lamang ng panahong hindi kita ang mapalad na magkakasama hanggang sa libingan .
Salita Ng Araw