United States or Peru ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ang Conde sa gayo'y sa galit nag-alab at biglang binunot maquinis na tabac saca aagauin cay Romeong sacbat, n~gunit ito'y dag-ling uurong't gumayac. At saca binunot ang nasang agauin n~g Conde't sa caniya sinacsac na tambing, hindi nailasan bumaong malalim sa lupa'y nabual ang buhay naquitil.

Cung sa macatouid la-laqui sa dusa at sintahin naman lasap ang ligaya, icao ang pantamis sa lasahing pac-la at angel cang buting may in~gat sa caniya. Na sa iyo'i hinahon sucat cung loobin, puri n~g la-laquing palad mong capiling, sa gayo'y icao ring alalay na han~gin pantabuy sa balang tataquip na dilim

Cun baga hindi sucat painumin nang pasuca ang maysaquit, ay big-yan cun umaga nang bilin sa número 24, timbang tatlong bahagui, na uubusin sa tatlong inom, na ang pag-itan nang isa,t, isa, ay isang oras. Quinabucasan nang umaga ay gayon din ang ipaiinom sa caniya.

Sa lahat nang bayang caniyang pinagdadaanan, cung ibig niyang paquita ay nagcacaroon siya nang maraming salapi. Ilang man~ga guinoo at man~ga caballero na nacaibig macaquita nang lagay niya, ay pinagcacalooban siya nang gugugulin sa caniyang paglacad; at ang Emperador sa pagcaquita sa caniya at pagcarin~gig ay pinagcalooban siya nang apat na libong piso, na bouis sa taon taon.

Nang isang gabing tahimic itong hari'i, na-iidlip, capagdaca'i, nanaguinip sa hihigán niyang banig. At ang bungang panaguimpan nitong hari cong tinuran, ang anác na si don Juan pinag lilo at pinatay. Ang dalauang tampalasang sa caniya ay pumatáy, inihulog at iniuan sa balón na calaliman. Sa pananaguinip bagá nitong mahal na monarca, nagbangon capagcaraca sa hihigán niyang cama.

Tunay carampatan hindi nalilin~gid babayi pag tacot, sa lama't at dun~gis, n~g bubog na puri pagsuboc malabis sa minamarapat sa caniya may nais: Caya si Julieta n~g huli na't tatap sinta ni Romeo'y di licó at tapat, sa puso umali ang mapuring habag lalo n~g másilip sa ganitong hirap

Datapoua sapagca ang man~ga sangol ay aayao uminom noong polvos na yaon, ay gatas lamang ang ipaiinom sa canila, at houag big-yan nang ibang bagay na cacanin. Mayroon namang tauo, na pagca tinicdas na hindi mangyaring mauala sa caniya ang pag-uubong malaqui, na ualang inilulura, at saca ang dibdib, pati catauan ay totoong init; nauuhao siya naman, at tuyong tuyo ang balat, sampon nang dila.

Ang minsang sumpitin ang tauo ay magaling pa sa inomin niya ang apat na gayón tubig; caya sucat pagpilitang gauin sa maysaquit itong ganitong pagsumpit, palibhasa,i, nacacaguinhaua sa caniya; houag lamang gauin cun pinapauisan. Sa librong ito ay sasabihin co, cun anong magaling isumpit sa baua,t, isang saquit.

Cun maquilala co na ang caniyang pagibig ay di paimbabáo, asal niya,t, asal co ay nagcaca-isa, ang magugulang niya,t, man~ga capatid ay macacasundo co, ay asahan mo, ina, na aco ay caniya, n~guni cun sa caniyang familia, ay may ipipintás ang tauo sa bayan, at ang capintasang ito ay icasisira nang ating puri, ay ipahintulot mo, ina, na di co ipayag sa caniya ang aquing puso, at inaasahang co naman na ang sagót cong hindi , ay di mo icapopoot.

Itinungháy sa caniya n~g dalaga ang canyáng magagandang m~ga matáng puspós cadalisayan at calungcutan, tagláy ang lálong matinding samo at mapanghalínang pakikiusap, na anó pa't si Ibarra'y huminto sa pagca patigagal. ¿Macaparirito ba acó búcas? Talastás mo nang sa ganáng aki'y laguing ikinatutuwa co ang iyóng pagparito, ang bahagya n~g isinagót n~g dalaga.