United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !


Naguing casagutan tanang mangagamot. na nagsidatin~gan sa madaling utos. hinin~ga anila'y, pumanao nang lubos at lasong mabagsic ang biglang lumagot, Uica sa saring: "pagsisi at hirap" Julieta,y sa Conde dito na natupad, at saca "ang luhang sa mata'y lagaslas n~g ama at inang" sa nasa'y nalinsad;

Caya si Julieta ang luha'y bumucal sa bibig n~g ina, n~g ito'y malaman, at ang puso nila ni Romeong hirang ay pinagbuhol na sa harap n~g altar, Isa pa'y ang Conde sa haying pag-irog puso ni Julieta ay hindi tumiboc, cahit sa isip man di sumaguing lubos liban cay Romeong sa palad nabucod.

Houag malilin~gat, at pag ingatan mo ang higantíng handâ ng Conde Adolfo pailág-ilágang parang baselisco súcat na ang titig na matáy sa iyó. Cun ang isalubong sa iyóng pagdating, ay masayáng muc-ha,t, may paquitang giliu, lalong paingata,t, caauay na lihim siyang isa-isip na cacabacahin.

Ang mahal na Conde ay napaalam na at siya'y omuui sa tahanan niya, inisip ang lalong paraang maganda na macaulayaw ang bunying Infanta. Sa gayong caniyang man~ga pag-lilining nacatuclas niyong paraang gagauin, na icausap sa himalang ningning caya't sa palacio'y naglacbay noon din.

Ang násang yumama,t, háring mapataniág, at uháo sa aquing dugô, ang yumacag, sa púso ng Conde, sa gauáng magsucáb ¡o napacarauál na Albaniang Ciudad! Mahigpit cang abá sa mapag-punuán n~g han~gal na púnò at masamáng ásal, sa pagca,t, ang Haring may han~gad sa yaman ay mariing hampás nang Lan~git, sa bayan.

Nagualang kibo na't nang hindi mahayag Misa'y nang matapos ay ipinatauag, ang Conde, at niyong dumating sa harap malubay na galit ang ipinan~gusap, Ang tugon nang Conde ó Infantang mahal Aurellano po ang aking pan~galan, sinugo nang Haring sa iyo'y ialay ang singsing na tanda nang sintang dalisa'y.

At cay Capuleto n~g ito'y pahayag n~g casing asaua dagling quinausap, ang Conde de Paris tungcol sa pag ganap sa mahal na tica sa camay n~g anac. Ang pagcaca-isa sa madaling taning ang pita n~g Conde masusing ganapin, di na sinanguni sa abang butihin cung ito ang lunas sa lumbay at laguim.

Ang tugon n~g ina, sa iyo may gayon din hindi maua-ualan na pusong da-daing, can~gina pa lamang ang camay mong anquin n~g Conde de Paris sa iyong ama'i hiling, Ito ay binatang maganda ang ticas sa yaman lumaqui't dugo ring mataas," "hindi pa quila-la," ang pac-li n~g anac; "sa piguing ta taon," sagot n~g causap. Julieta'y tumanong, "Conde cung dumating, ?anong itu-tugon cung aco'y causapin?

Sa balac n~g ualang hiligan ang loob harap n~g singpalad ang paa hinuhod, camay haluquip-quip ang noo'y niyucod casabay n~g dinasal: "Miserere mei Deus." Marahil hindi pa iyong nalimutan bumabasang ibig, ang alilang abay, n~g Conde de Paris n~g tumpang alayan bulac-lac ang bangcay ni Julietang buhay

Ang taning sa Conde caya n~g malapit Julieta'y sa ina masayang nag-sulit, aniya, "ang sarili't mahaba nang sáquit dahil di mahulo anhin man cung baquit, Sa liniguid-liguid tanáng namamasdan ualang touá cung di pulos capanglauan marahil, aniya, sanhing casalanan sa pari icuhang sanguni ang bagay;