United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Geen halve minuut, nadat Suef er in was gegaan, waren ook zij er binnen. Nu wendde ik mij tot den ouden veerman: Hoeveel hebben vier ruiters te betalen, om overgezet te worden? Twintig piasters, antwoordde hij, de hand voor mij ophoudende. Ik gaf er met mijn zweep een tikje op, en zeide: En ik betaal u niets. Dan blijft gij aan den verkeerden kant! Neen, gij zult ons overzetten.
Zij kon er niet aan denken in de boot van den veerman weg te komen, en de eenige schuilplaats, die zij zag, waren de pramen van de kavaliers. Zij vloog er heen, zonder te zien wie er aan boord was. En 't was goed dat ze 't niet zag, want anders had zij zich liever onder de hoeven van de paarden geworpen, dan tot hen haar toevlucht te nemen.
Zijn regelmatige trekken, zijn weinig geruststellende blik, zijn breede kaken en herkulische vormen gaven hem het aanzien van een vermomd Romeinsch patriciër en onwillekeurig herinnerde hij u aan een van de drie monniken, waarover Heine spreekt in zijn "Goden in ballingschap", die op de September-nachtevening, ginds in Tyrol, te middernacht in een bootje een meer over voeren, en telkens in de handen van den armen veerman een zilveren munt achterlieten, koud als ijs, hetwelk hem met ontzetting vervulde.
De veerman stond nog tegen den muur van zijn huis geleund en zag hoe ze verminderden in de verte, hoe ze stand hielden soms en plots alle drie verdwenen in 't gras en traag weer opklaverden, en voort djoezelden weer met vage armzwaaien, zwemmend boven de groene zee van hoog gras.
Maak spoedig alles gereed. Hoe meer haast ge maakt, hoe grooter de belooning zal wezen. Maar overgezet moet ik!" "'t Gaat niet, Heer, 't gaat niet!" zeide de veerman hoofdschuddend, maar toch met een fijn lachje op de lippen. "Ik mag mijn leven niet in gevaar stellen; ik heb vrouw en kinderen. 't Is wezenlijk te donker en bovendien waar het te sterk. Ik kan het niet doen!"
De veerman staart beschouwend over dit tafereel, dat hij nauwkeurig kent en hetwelk schier dagelijks voor zijn aanzicht wederkeert, om na te gaan, of aan den horizon de geest des Oceaans de wateren ook weder bezielt met nieuw leven. Hij ziet eindelijk de krachten wederkeeren bij den schijndoode: een golfje jaagt van verre spelemeiend over de banken, een tweede volgt iets hooger, en zij naderen.
Als hij die vaart behield, dan was hij zeer zeker over, voor wij halverwege waren, want de drie dappere jongens van onzen veerman schenen geen merg in zich te hebben. Ze maakten de praam hoogst voorzichtig van den ketting los, namen toen de boomen ter hand en staken daarmee in het water rond, alsof zij een speld op den bodem wilden vinden.
"Als de zaak zóó staat, Edele Heer," zeide de veerman tevreden, nu hij van goudstukken hoorde spreken, "ben ik geheel tot uw dienst." "Maak dan voort, want mijne vervolgers zitten mij op de hielen. Nog eens, hoe meer spoed, hoe grooter belooning. Als ge mij redt, zult ge het u niet beklagen!" In een oogenblik had de veerman een grooter licht aangestoken en een dikken wollen lijfrok aangetrokken.
Spoedig echter sliep hij weder in, en de nachtmerrie, welke hem nu plaagde, was van nog erger natuur dan de vorige. Thans lag hij achterover in de breede gracht der stad Tiel, en op zijn borst zat de eerzame Klaas Meinertz te paard, die hem met de knieën de ademhaling belette, terwijl Teun Wezer, de veerman aan de Waal, den armen lijder met een schuitriem op het hoofd sloeg.
Er brak een algemeen gelach van de arbeiders los, om de behendigheid waarmee de anders zoo langzame veerman nu wegdook. Nu kwamen wij al spoedig bij de planken-woningen, waar wij stilhielden. Ik steeg af en werd er binnen gebracht. Het was een groot, ruim vertrek. Aan de wanden hingen de weinige eigendommen der arbeiders.
Woord Van De Dag