United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik betaal hem deze schuld van dankbaarheid, door hem met deze nieuwe vermaagschapping zijn rust te verzekeren." "Maar..." "Maar?" "Ik zal de eeden van trouw die ik jou gezworen heb niet vergeten." "Wat ben je van plan te doen?" vroeg Ibarra trachtende in haar oogen te lezen. "De toekomst is duister, en 't lot ligt verborgen! "Ik weet niet wat ik doen zal.
„Hier, wissel me dat bankje eens; ’n dubbeltje voor jou.” „Maar, Walten, wat doe je?” „Ik betaal, mevrouw!” „Ben je nou dwaas? Ik heb je immers...?” „De eer aangedaan met mij koffie te drinken.” „Goeie hemel! wat ’n vent!” „Ik ken Goddank m’n wereld nog wel, mevrouw!”
Als mijn zes uur om zijn, moet ik weer aan den ketel. Maar hoe staat het nu met mijn dollars?" "Ik houd mijn woord, in weerwil dat ik u eigenlijk voor niemendal betaal. Maar dat is geheel en al de schuld van mijn vergissing, en dáárvoor wil ik u niet laten boeten. Hier zijn dus de drie dollars. Meer kunt gij niet verlangen, daar uw dienstvaardigheid ons volstrekt niet gebaat heeft."
"Nee!" antwoordde de oudste, "we zouden allemaal doodgaan, moeder van verdriet, en wij van den honger." Crispin zeide niets terug. "Hoeveel verdien jij deze maand?" vroeg hij na een oogenblik. "Twee peso's: ze hebben me twee boeten gegeven." "Betaal wat ze zeggen dat ik gestolen heb, dan zullen ze ons niet meer voor dieven uitschelden. Betaal het maar, broer!" "Ben je gek, Crispin?
"Ja, mijnheer, zoo gij 't wenscht zal men u dat paar kousen voor vijf francs geven. Wij mogen den reizigers niets weigeren." "Maar ge moet dadelijk betalen," zei vrouw Thénardier op haar gewone korte en gebiedende wijze. "Ik koop dit paar kousen," antwoordde de man, "en," voegde hij er bij, een vijffrancstuk uit zijn zak nemende, dat hij op de tafel legde "ik betaal het."
„Mais, mon Prince! als je zoo royaal bent, blijft er per saldo van je benefiet niet veel over. Betaal je morgen hém, dan weet overmorgen de heele buurt het en komen ze je allemaal op den hals. Boven en behalve d
"Of jou, Baas Roggeveld," zeide Tante, "maar dat is hetzelfde: ik betaal toch niet meer dan verleden jaar. Gij weet, ik ben een vaste klant van u: en 't vee is anders van 't jaar niet duur."
»Wat duivel wijf, wat laat je ons een dorst lijden!" »Griet, moet het nog gebrouwen worden?" »Te deksel Griet, doe de kannen nog 'ereis vol!" »Ja, ja!" riep het wijf met haar snijdende stem, »jullie hebt dorst genoeg: dat weten we wel! Maar betaal me eerst 'ereis, voor jullie weer zoo'n keel opzet!" »Betalen, mensch! betalen? Ja, betaal maar, als er niemendal te verdienen valt!"
Met een hartelijken handdruk, waarbij een gulden uit Gerrits hand in die van zijn reisgenoot overging, zei de eerste: "Ik dank je wel, Vlok!.... Voor de kleintjes, hoor!" "Maar meester, dat is te veel. De boer betaalt me." "Ik betaal je ook niet; het is een aardigheidje voor de kinderen."
De manke hoort hem zeggen: „Betaal den koetsier en geef hem een gulden fooi!” ziet hem langzaam de trappen opgaan en in de vestibule verdwijnen. Iets later ontvangt hij de vracht met de fooi en zal wegrijden. Vóórdat hij dat doet, kijkt hij werktuiglijk nog eens in de vigilante en ontwaart het valies, dat op den bodem is blijven liggen.
Woord Van De Dag