United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar juist toen alles het vroolijkste toeging ontdekte Abraham plotseling een paar stramme plooien om den mond van zijn vrouw, een sprekende copie waren ze van anderen, die hij kende die van Mevrouw Meinhardt.

Mevrouw nam heur haakster weêr op en het werd haar eensklaps, of zij niet meer zoo doof en onverschillig voorthaakte, als zij placht te doen: het werd haar, of zij door hare stramme, oude leden een nieuwen levensgloed voelde stroomen, of zij voortaan met een doel zou kunnen leven.

Ik, zei hij, zijn stramme gestalte verwaand achteroverhellend, als de menschen hem soms vroegen waarom hij, die zoo rijk was en zooveel verstand had, zich met niets wilde bemoeien,... ik ete thuis op mijn gemak mijn kieken op en drijnke mijn flassche wijn uit en veurt van de rest 'n kan den boel mij nie tichelen." Toch was hij geen bepaald hardvochtig man. Hij kon soms iets goed-ruws hebben.

Vooral hinderde Wronsky de manier van gaan van dien man, met die korte, stramme schreden, waarbij hij telkens de heupen optrok. Maar zij was dezelfde en haar aanblik werkte als vroeger physisch opwekkend op hem en verschafte hem een zalig genot. Hij beval zijn Duitschen bediende zijn bagage te bezorgen en weg te rijden; hij zelf echter naderde Anna.

Wat! die hoogste vertegenwoordiger van den godsdienst, van wien de bisschoppen afhankelijk zijn, is een officier in nauwsluitende uniform en met de stramme houding, die alle andere Russische militairen ook hebben?

Maar.... daar komt meteen over het veld een strenge, stramme, donkere gestalte aan: meneer de dorpsnotaris, bezitter van den Lusthof en van 't verdronken stukje weiland, dat er bij behoort! De pret verstomt, de jongens dringen stil en schuchter op een hoekje bij elkaar. Ik voel een groote, gróóte droefheid als 't ware verstijvend over mij neerkomen en rijd nog slechts met lustelooze slagen door.

Na hem sprong de eene ongeduldige passagier na den anderen er uit: een gardeofficier met stramme houding en strengen blik, een bewegelijk jong koopman, die met zijn tasch in de hand opgeruimd de wijde wereld in keek, en een boer met zijn knapzak op den rug. Wronsky, die naast Oblonsky stond, keek in de waggons, monsterde de uitstappende passagiers en had zijn moeder geheel vergeten.

En mijn vrouw, zei Bollekens junior, ook minder stijf en stug wordend en zich tot de knappe meid omkeerend. Weer klakten de hielen en nog dieper bogen de stramme ruggen. "Gnädige Frau,"... zei er een. De knappe meid kreeg een kleur en, evenals meneer Bollekens, stak zij, ietwat aarzelend, haar hand uit. 't Was of ze die gingen opeten. Zij bukten er op neer en kusten die.

En hij vervolgt: "Zij is de goudlichtende tooverfee, die met kwistige hand de bloemen van de verbeelding en het kinderlijk gevoel plukt, tot kransen en festoenen strengelt en die slingert om de stramme zuilen van den hoogen waarheidstempel, opdat de waarheid, die daar troont, niet louter voor de rede, maar ook voor het gevoel aantrekkelijk zij."

Hemel! het is hare Siska!..... Zie, de stramme moeder huppelt vooruit als een jeugdig meisje, twee tranen schieten in hare oogen, een blikkerende lach beglanst haar gelaat, zij opent de armen en roept met roerende blijdschap: «O, Siska, mijn kindHet moet zijn, dat de naam Siska de jonge dame beschaamt; zij wordt rood!