United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
«Is het misschien Piet Van der Tangen?» vroeg de moeder. «Ja, het is M. Van der Tangen.» «Wel, wel, Siska! Zijt gij niet beschaamd om zooveel wisjewasjes te maken met den zoon van uws vaders baardkrabber? Met dien kalen, luien bliksem, die anders niet kan dan zijnen vader opeten en kasseien verslijten ?» «Hoor eens, moeder, hij kan maar eene goede /educatie/ gehad hebben.
"O", antwoordde hij, "dat beteekent niets; wij hebben een mensch. Gisteren hebben we hem in het bosch gedood en hedenavond zullen we hem opeten". Hij zei het met het kalmste gezicht ter wereld, alsof hij het over het weêr had. Ik moest mij geweld aandoen, niet van hem weg te gaan en keek hem ongerust in het gelaat.
"Och nee, wel nee; wat weet zoo'n vreemde man er nu van?" zei Else ongedurig, "schrijf liever even aan Han, anders wordt hij ongerust, dat ik niet op college ben." "Maar als je geen dokter wilt, moet je ook je ei opeten." "Nee, nee, dan word ik heelemaal ziek." "'n Beschuit dan.... je moet toch iets in je maag hebben." "M'n maag is vol, maar geef maar 'n beschuit, en schrijf dan aan Han."
Brownlow en werd blijkbaar driftig onder het spreken. »Hij zal zijn hoofd opeten als 't niet waar is,« gromde Mr. Grimwig. »Hij verdiende, dat 't afgeslagen werd, als het waar was,« zei Mr. Brownlow. »En hij zou wel eens willen zien, wie dat doen wou,« antwoordde Mr. Grimwig, met zijn stok op den vloer stampend.
Ik, ik maak geen boeken, God beware mij daarvoor, anders schreef ik dat, als gij den vogel niet kunt opeten, gij het nest opeet, uit vreeze dat gij een hap zoudt verliezen. Wat u betreft, onbesuisde dichter, het was uw belang mij terug te brengen in uw werk, waarvan ten minste twintig hoofdstukken mij toebehooren de andere laat ik u in onbetwisten eigendom.
»Vlooien!" had zij geantwoord. »Neen, waarachtig niet!.... Als die er waren, zouden de weegluizen ze opeten!" Ontsteld door dat antwoord, had ik besloten, den nacht door te brengen op een kreupelen stoel, die bij iedere beweging ellendig piepte en kraakte. Ik had dan ook een gevoel alsof ik gekookt was, toen de dag aanbrak. Natuurlijk was ik de eerste op.
Wij zagen ze door het glas zeer snel achteruit zwemmen en visschen vervolgen, de kleinere opeten, doch zelve wederom door de grootere verslonden, terwijl zij in onbeschrijfelijke verwarring de tien pooten bewogen, welke de natuur hun op den kop als een haarbos van slangen heeft ingeplant.
Ik trok hem bij den arm, maar hij vervolgde: Wilt ge mij een eierstruif geven van zes en niet van acht eieren; snijd hem maar in twaalven; dan zal ik hem opeten, als ik thuis kom. Hoort gij hem, oom Gaspard? Ja, hij droomt. Welneen, hij is wakker. Hij praat onzin. Ik verzeker u, dat hij wakker is. Heila, meester! Wilt gij medeeten, Gaspard? Kom dan, maar ik zeg u, dat wij wind krijgen.
In de eerste weken, die hij daar had doorgebracht, had hij wezenlijk niet verlangd. Hij vond, dat hij nog nooit in zoo'n heerlijk mooi land was geweest, en hij had geen andere zorgen gehad, dan om te beletten, dat de muggen hem zouden opeten.
Ga toch slapen, en houd ons niet den heelen nacht wakker. Als ik je wéér hoor, eet ik het cadeau zelf op, en dan krijg je niemendal!" "Opeten, Vader?" vroeg Jantje verschrikt. "Kan het dan opgegeten worden?" "O ja," zei Dik, terwijl hij weer in zijn bed stapte, "'t Smaakt wat lekker, en als ik je weer hoor, krijg je er niets van." "En 't lijkt op een hit?" zei Jan spijtig.
Woord Van De Dag