United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij reisde terug naar zijn land en liet haar, in het nijpendst gebrek, met "Twee uter maten scone kinder" achter.
Nu willic lopen metter spoet Ende sal bringen die vrouwe met mi. O, edel vrouwe van herten vri, Ic bidde u vriendelike, comt tot hier: Hier buten hout een deghen fier, Die u met haesten spreken moet. O edel vrouwe, ghetrouwe ende goet, God die alle dinc vermach, Die moet u gheven goeden dach, Scone maghet Sanderijn. Willecome moetti sijn: Nu segt mi, wats u begheert.
De jonghe joncfrou Damiet: O scoene jonghelinc Esmoreit, Nu biddic u doer oetmoet, Als ghi van uwer saken sijt vroet, Dat ghi dan wederkeert tot mi. De jonghelinc: O scone joncfrouwe van herten vri, Dan salic laten nemmermeer, Ic en sal met enen corten keer, Edel wijf, tot u comen, Als ic die waerheit hebbe vernomen, Bi minen god Tervogant.
Zoo begint een stichtelijke opwekking tot menschen van allerlei nering of bedrijf met deze regels: Omme 't ghebrec van goeden lone Blijft menich rijm te makene scone Van den dichters openbaer Die lustelic te hoorne waer .
Ook klinkt het wel overredend: Maer wildi vort met lesen duren, Ghi sult hier horen scone die jeeste . Ondanks die voorzorgen zal een voordracht de hoorders wel eens verveeld hebben.
O Sanderijn, gheeft mi raet, Mijn herte dat is te male ontstelt Ende van uwer minnen ghequelt, Dat mi costen sal mijn lijf. O Sanderijn, wel scone wijf, En machic uus niet gheweldich sijn, Dat sal mi costen dleven mijn, Ende ewelijc benic verloren.
Al den druc ende den rouwe Dat hebbi mi alte male ghedaen, Dat sal u te quade vergaen; Want ict algader hebbe vernomen, Hoe die saken toe sijn comen: Ghi hebt die moert allene ghewracht, Mijn scone kint hebbi versmacht: Dat sal u seker costen dlijf. Ghi sijt wel dat quaeste wijf. Die nie ter wereld lijf ontfinc. De vrouwe: Och edel here, edel coninc, Hoe soudic dat vinden in mijn herte.
O Esmoreit uutvercoren, Edel ende vroem, scone wigant, Doen u mijn lieven vader vant, Dies es leden bi ghetale Achttien jaer, dat weet ie wale, Hebdi gheweest mijn minnekijn. O uutvoren deghen fijn, Ewelijc blivic in dit verdriet; Want ic en wils u ghewaghen niet; Dadict, mijn vader name mi dlijf. De jonghelinc: O uutvercoren edel wijf, benic dan een vondelinc?
Ghi hebt mi so vriendelijc ane getaelt Met hoveschen woorden ende met sconen, Ic bidde gode, dat hijt u moet lonen Dat ghi so hovesch van herten sijt, Dat ghi mi nu te deser tijt So vriendelijc hebt ghesproken an. O scone maghet, so gawi dan, Ic sette u mijn trouwe te pande.
O, edel ridder, eest dan trouwe, Minen name doe ic u weten: Sanderijn ben ic gheheten, Ende mijn vader hiet Robberecht, Ende was een wael geboren sciltknecht, Ende diende metten coninc van Averne. Scone maghet, dat hooric gerne, Dat ghi van wapene gheboren sijt.
Woord Van De Dag