United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Tot hèm voortaan al mijn verlangens vluchten, Sedert mijn Vrouwe zoet Mij werd ontnomen door zijn wreede macht En harer schoonheid heerelijke pracht Omhoog, nu zij van ons gezicht moest scheiden, Ontbloeide tot een blanke heiligheid, Die Liefde's licht verspreidt Eeuwig tot aller engelen verblijden: Want zelfs hun hoogen, zuivren geest verheugt Het wonder van zòò liefelijke deugd.

De bekende zelfbeheersching van dezen schrijver en zijne gelijkmoedigheid in dat levenstijdperk, toen zijn letterkundige arbeid op schitterende wijze ontbloeide, schonken Tolstoi geen rust; en het scheen wel of deze zich ten doel stelde den kalmen, goedhartigen man, die met overtuiging zijn werk ten uitvoer bracht, buiten zichzelven te brengen van drift.

Daarna voerde de mooie sterke »auto van Lenin« ons door de avondkoelte naar Moskou terug. De zon zonk achter ons weg aan den klaren horizon, het land lag in kalme schoone effenheid, aan den hemel ontbloeide een feërieke tuin met robijnroode, goudgloeiende en paarlmoeren bloemenwolken. Toen verstilde allengs het vlammende karmozijn en goud tot al zachter tinten en de duisternis viel.

Daar deze taal ook steeds meer en meer, ook in de laagste klassen van het volk, doordrong, werd zij een machtige hefboom ter versterking van het nationaal gevoel en ter vereeniging. In haar ontbloeide langzamerhand, vooral in de 18de eeuw, eene heerlijke literatuur.

Ze kon niet spreken. Ze was danig gelukkig.... En ze genas ook. Ze liep lijk te voren ijverig en gedienstig de kamers rond en, na een paar weken, ontbloeide de pleizierige blos op 't tjoppeken van haar kaken. Het huis was nu vol van de nieuwe gebeurtenis en Romaan was tevreden, omdat alles zoo vol geraakte.

En Mimi heeft een zwaren, moeilijken strijd te voeren gehad tusschen haar tot liefde ontbloeide vereering voor Multatuli en haar plicht en liefde jegens hare ouders. Deze kúnnen zich in de romantische liefdesopvattingen niet indenken, nog minder invoelen. D. D. stelt Tine steeds voor als de alles begrijpende, meevoelende vrouw; hij spoort Mimi aan hare liefde aan zijn vrouw te bekennen.

Om zijn genepen mond ontbloeide plots een glimlach van stralend medelijden. Nigrina! riep Fabulla, steeds op de bloote knieën van Colosseros; wat werd die Christen móoi, toen hij zoo lachte!