United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het was niet de fyzieke bewondering van schoonheid, geboren uit de zinnen en stervende als de zinnen verzadigd zijn. Het was eene liefde als Michel Angelo, Montaigne, Shakespeare en Winckelman gekend hadden. Ja, Basil had hem kunnen redden. Maar het was nu te laat. Het verleden kon altijd uitgewischt worden door berouw, zelfopoffering of ... vergeten. Maar de toekomst was onvermijdelijk.
"Dan zullen mijne ooms York en Glocester er zeker wel bij zijn," hervatte de Prins. "De hertog van Glocester ligt gevaarlijk ziek aan de kinderpokken," hernam de Prinses, "en dientengevolge is de hertog van York ook in Engeland gebleven. Ik verneem, dat de Heeren Montaigne, Oreal en Berklay op de vloot zijn." "'t Zal moeder wel leed doen," hervatte de Prins.
Deze stad heeft verscheidene beroemde mannen opgeleverd, waaronder de waarlijk groote Michel Montaigne, hoewel niet in Bordeaux zelve, maar op het Kasteel Esquem in het naburig Landschap Perigord geboren, vooral niet moet vergeten worden. Die kloeke wijsgeer was Maire van deze stad omtrent 1581, en stierf in 1592, in den ouderdom van ruim 59 jaren.
Dertien beschuldigden ondergingen den marteldood, doch een groot aantal anderen redde hun leven, door zich op het laatste oogenblik te bekeeren. "De Spanjaarden, die niet worden verbrand, zijn zóó gehecht aan de Inquisitie, dat het jammer zou zijn, hen ervan te berooven," zegt Montaigne.
Wie inderdaad in de natuur de éenzaamheid zoekt, moet leeren om van zeer nabij die grootsche natuur gade te slaan; zich oefenen in het uit het hart verwijderen van alle onbeduidende indrukken, om hierdoor de degelijke niet te verhinderen er in door te dringen; eene kunst waarin de wijsgeerige Montaigne ons menige behartenswaardige les gegeven heeft.
Kortmartus beweerde zelfs, dat Grotius Montaigne niet alleen in vele punten gevolgd heeft, maar zelfs "de verbo ad verbum annotavit". Bij Bacon is de natuurwet, de sociale, op het welzijn van het geheel gerichte, aandrift der afzonderlijke personen, in overeenstemming gebracht met de aandrift tot zelfbehoud.
"Als ik dans," zegt Montaigne, "dan dans ik; als ik slaap dan slaap ik; als ik alleen wandel in een mooien tuin en ik betrap mijne gedachten op afwegen, dan breng ik ze dadelijk weer terug naar den tuin, tot het genot der éenzaamheid en tot mijzelf."
Maar omdat elke verandering van levenstoestanden, hoe men er ook naar gewenscht hebbe, iets weemoedigs bevat. Het is hierin ook waar, wat de oude Montaigne zegt: La naissance, nourissement et augmentation de chasque chose, est l'altération et corruption d'une autre. De nieuwe toestand ontstaat uit den dood van den vorigen. Men kan geen jongeling worden, voordat het kind in ons gestorven is.
Of het nu het klimaat is, de levenswijze of wat er ook de oorzaak van is, het is geen verbeelding dat het Zuid-Frankrijk van een Mirabeau, een Thiers of een Gambetta, dat van een Montaigne of Montesquieu, dat van een Berlioz en een Gautier en Daudet, dat in het algemeen het Zuid-Frankrijk van de advokaten en politici, der journalisten en raisonneurs, der kolonisten en impressionisten een heel ander land is dan dat van Corneille en Molière, van Voltaire en Rousseau, van Taine en Renan.
Montaigne vroeg aan een Edelman, dien hij als zeer matig en ingetogen kende en die in Duitschland een belangrijke onderhandeling had gevoerd, hoe dikwijls hij zich in 's Konings dienst een roes had gedronken. Deze antwoordde "drie malen", en verhaalde meteen bij welke gelegenheden.
Woord Van De Dag