United States or Switzerland ? Vote for the TOP Country of the Week !
In de Misanthrope had Molière de hoogere kringen ten tooneele gevoerd; Gil Blas brengt er heel de maatschappij op; van dien bandiet die zijn brood bedelt met den mond van zijn buks, tot de hoveling die de vruchten van 's volks arbeid onder de willekeurige goedkeuring van den vorst uitzuigt.
Ik zag les Femmes Sçavantes spelen, een stuk van den groten Molière: myn genoegen was groot: alles dagt my was natuur. Het karakter van Crisale smaakt my; maar dat Excusez moi, Monsieur, je n'entend pas du Grec; hoe bekent ik daarmede ben, had al het aantreklyke der nieuwigheid, toen het wierdt uitgesproken door eene schone jonge Actrice, wier talenten men toejuichte.
Dit kind uit het straatslijk is ook het kind van het ideaal. Men mete slechts de vleugelvlucht van Molière tot Barra. Ten slotte, en om alles in één woord samen te vatten: de straatjongen is een wezen, dat zich vermaakt, wijl het ongelukkig is.
Andere wyzen zeggen weer dat hy er weinig van weet. Nu is men bezig met zoeken naar middelen om 't heele schaap in de bewerking overteslaan ... O, die geleerden! Molière wist het wel ... ik houd veel van Molière. Als je wilt, zullen we samen een leerkursus houden, 's avends, een paar maal in de week. Tine doet ook mee, als Max naar bed is. Duclari en Verbrugge wilden dit gaarne.
Cicero was streng jegens Cesar en hij had gelijk. Deze strengheid is geen hekeling. Wanneer Zoïlus Homerus veroordeelt, Maevius Virgilius, Visé Molière, Pope Shakspeare, Freron Voltaire, is dit volgens de oude wet van afgunst en nijd; het genie lokt berisping uit, groote mannen worden altijd min of meer aangeblaft. Maar tusschen Zoïlus en Cicero is onderscheid.
't Was een tweede etablissement van den vermaarden gaarkok Bombarda, wiens uithangbord men toen in de straat Rivoli naast de passage Delorme kon zien. zegt Molière. Zoo was het tegen half vijf uur des avonds gesteld met het herderlijk vermaak, dat te vijf uren 's ochtends begonnen was. De zon daalde, de eetlust werd verzadigd.
Ondanks zijn vijf-en-twintig jaren, draagt deze jonge man het traditioneele kostuum der geneesheeren, want in Perzië even als in Frankrijk ten tijde van Molière is het voornamelijk het kleed dat den patiënt vertrouwen inboezemt.
Toe, Pietersen, luister dan toch! Ga niet slapen!” „Dokter? Jawel, akkoord, médecin malgré lui, Molière. De cognac was zuiv
Des avonds kwamen de voornaamste tooneelspelers van Parijs voorstellingen geven; dan waren Corneille, Racine en Molière aan 't woord. Het laatste republikeinsche tintje was uit zijn omgeving verdwenen. In den aanvang klein, nam het getal oude, adellijke namen aan het hof weldra sterk toe.
Claude; zoo ver ben ik gekomen; gij hebt voor u de gansche zonnige toekomst; ik begin bijna niets meer te zien, zoo diep ben ik den nacht reeds ingegaan; gij zijt verliefd, dat spreekt vanzelf; ik word door niemand ter wereld bemind, en gij vraagt mij medelijden. Drommels, dit heeft Molière nog vergeten.
Woord Van De Dag