United States or Brunei ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ongedwongen is alles wat zij doet; vrij, zonder bazig of onvrouwelijk te zijn, gezellig pratend, zonder te ratelen of te babbelen, is Augusta inderdaad eene allerliefste jonge dame geworden. Dorus merkt het met vreugde op; zijn blikken wenden zich niet van haar af, en zijn oor gaat te gast, als hij de muziek harer stem hoort. En niet alleen Dorus denkt er zoo over, neen! al de heeren leden van Polyhymnia zijn het er vrij wel over eens, dat juffrouw Tournel's stem geheel in overeenstemming is met haar uiterlijk. Sommige dames uit het stadje, die meer of minder jaloersch zijn op Augusta's aantrekkelijke verschijning, beweren wel is waar, dat zij minder mooi dan wel interessant is en dat men te veel ophef van haar zang maakt, maar moeten toch erkennen, dat zij, zooals men 't noemt,

"Zie je wel, Barbara, dat je te voorbarig was... Luister verder... Hoe heerlijk, prachtig en rijk het ook bij dokter Abels moge zijn, hoe hartelijk en vriendelijk iedereen voor mij is, toch gevoel ik mij dáár niet zoo op mijn gemak, als bij u. Mag ik komen?" "Wat dunkt je, Barbara?" "Zou je vóór Kerstmis Augusta's kamertje niet kunnen laten behangen, Tournel?"

De hartelijke woorden van Albertine misten hun weldadigen invloed niet en een straal van blijdschap brak door den vochtigen sluier van Augusta's oogen. "Met u mee?" vroeg zij verbaasd. "Ja! naar "Mon Repos!" Daar logeeren wij met de kleine. O! je zult daar zoo rustig en kalm zijn. Papa is er bepaald op gesteld en rekent er op, dat je komt.

Wanneer ik dat gevoel bij Brouwer ondervond, grootpapa dan zou ik met vreugde zijn vrouw worden, al was hij ook zoo leelijk als de nacht, of al was hij mismaakt, een bult.." "Als Dorus!" viel de oude heer Tournel eensklaps in. Plotseling overtoog een purperen gloed Augusta's gelaat.

"'k Heb het druk gehad, van morgen; knor maar niet op me; ik breng ook wat mee, dat je genoegen zal doen." "Wat dan?" "Een brief van dokter Abels. Hij komt." Eens glans van genoegen verheldert Augusta's gelaat, als zij haar kind omhoogheffend zegt: "Je peetoom komt. kleine man! Wat zal hij een schik in je hebben. Ik vind het allerliefst van hem, dat hij de reis maakt alleen om ons.

Soms klinkt een heldere lach van Albertines of Augusta's lippen, als hij vertelt van Majôsz en zijn impressario, of den indruk weergeeft, dien de verschillende menschen, steden en landen op hem maakten. "Hij is bepaald geestig," zegt fluisterend Albertine tot Augusta, als Dorus een alleraardigste beschrijving geeft van een concertavond te Weenen.

Buig dan!" roept Tournel Dorus zachtjes toe, als hij ziet, dat deze stokstijf blijft staan. "Bravo! Da capo! Da capo!" Augusta's oogen glinsteren van trots en vreugde over het succes van haar vriend. Hij ziet slechts die twee bruine sterren vóór zich, en als werktuiglijk brengt hij den strijkstok weer omhoog. Tournel ziet verwonderd op en blijft voor den vleugel afwachtend zitten.

"Ik ben blij, dat ik je ontmoet heb, want..." "Nu, want...?" "Ik zou anders die ontmoeting gezocht, je om een onderhoud gevraagd hebben; 'k heb iets ernstigs, zeer ernstigs voor mijzelf met je te bespreken." "Zoo, Dorus!" Augusta's stem beeft een klein weinig, als zij die woorden zegt. "Wanneer je niet te moe bent, zou je dan met mij een wandeling in den tuin willen doen?

"Dat's niet waar, nicht Barbara, dat is onmogelijk waar, dat geloof ik nooit!" "Kijk eens aan, hoe je partij voor hem trekt. Wel! wel! men zou haast zeggen, dat je...." "Nu, wat dan?" Augusta's oogen fonkelen, en zij kleurt even. "Dat je wat voor hem voelde." "Dat doe ik ook." "Ei! ei!"

't Juicht in de snaren: "Geduld! Geduld! Eens zult ge meer zijn dan zij, dan allen, die u bespotten om uw lichaam. Geduld!" Het niet te weerhouden applaus rukt den spelenden Dorus uit zijn droomerijen. Hij ziet Augusta's vochtige oogen en Tournels bewonderende blikken. Met een krachtige, korte finale besluit hij zijn phantasie. Nu buigt hij en verlaat het orkest.