United States or Cuba ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ξαλαφρωμένο τάλογο φυσάει και χλημιντρίζει, Σαν είδε που πατούνε γη τα φτερωτά του πόδια, Και σχίζει σαν την αστραπή το πυκνωμένο δάσος. Σπίθαις τα λιανολίθαρα πετούν 'ςτό πάτημά του. Κ' οι κλώνοι, οπού μεριάζουνε 'ςτό διάβα του από 'πάνω. Τινάζονται, σαν μυγδαλιαίς οπού τινάζουν τ' άνθη. Ξάφνου το μαύρο στέκεται. Πεζεύει ο καββαλλάρης, Κι' αγάλια αγάλια περπατάει εδώ κ' εκεί το δάσος.

Για αφτό κι' εσένα κλαίω γω με σπλάχνα πληγωμένα, 773 θρηνάω μαζί κι' εμένανε· τι φίλο πια δεν έχω, λόγο καλό δε θ' αγρικώ, τι μ' αποστρέφουνται όλοι775 Έτσι είπε, κι' έκλαιγε έπειτα το πυκνωμένο πλήθος. Και τότε ο γέρο-Πρίαμος στους Τρώες λέει διο λόγια «Τώρα, παιδιά μου, σύρτε πια για ξύλα, δίχως φόβο από καρτέρι των οχτρών.

Και τ' ουρανού αφτοθέλητη βροντάει κι' ανοίγει η πόρτα, που τη φυλάνε οι Εποχές, που κι' έχουν τη φροντίδα 750 του Έλυμπου και τ' Ουρανού, κι' αφτές απάνου βάζουν το πυκνωμένο σύγνεφο για το τραβούνε πίσω· μέσα από κει αστραπότρεχα τραβούσαν τ' άλογά τους. Και βρίσκουν χώρια απ' τους λοιπούς θεούς το γιο του Κρόνου πας στου μυριόκορφου βουνού την άκρη καθισμένο.

Και τ' ουρανού αφτοθέλητη βροντάει κι' ανοίγει η πύλη, που τη φυλάνε οι Εποχές, που κι' έχουν τη φροντίδα του Έλυμπου και τ' Ουρανού, κι' αφτές απάνου βάζουν 395 το πυκνωμένο σύγνεφο για το τραβούνε πίσω· μέσα από κει αστραπότρεχα τραβούσαν τ' άλογά τους.