United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εις τον Θεόν σε απαρατώ, πηγαίνω να πληρώσω το γραπτόν μου, και να θυσιάσω τον εαυτόν μου δι' εσένα, ω ωραιοτάτη Δηλαρά· ζήσε εις ειρήνην και ενθυμήσου καμμίαν φοράν εκείνον που εθυσιάσθη δι' αγάπην σου.

Ζήσε, καλέ μου, και συ· μη διαβάζης πάντα βιβλία· προσπάθησε να διαβάσης λιγάκι και μέσα στην καρδιά μας, τι γράφει. Μην κλειδώνεσαι στη βιβλιοθήκη σου ολημερίς. Έβγα όξω, να πάρης την αναπνοή σου. Πες μας τα βάσανα που πονούμε, κουβέντιασε με την ψυχή μας, μην πολεμάς όλο να καταπείσης το νου μας. Ψυχή έχουμε· ο νους σα να μας λείπη ακόμη. Ας κάμουν το ίδιο κ' οι δασκάλοι.

ΜΑΚΔΩΦ Δειλέ δόσε τα όπλα σου και ζήσε! Γίνου θέαμα και παίγνιον του κόσμου, να σ' έχωμεν ζωγραφιστόν επάνωένα ξύλον, ως ένα τέρας σπάνιον, μ' επιγραφήν να λέγη: Κοιτάτ' εδώ, τον τύραννον ελάτε να ιδήτε! ΜΑΚΒΕΘ Όχι, δεν παραδίδομαι ν' ασπάζωμαι το χώμα όπου ο Μάλκολμ θα πατή, κι' ο όχλος να με 'βρίζη.

Πρωίαν δε τινα, ενώ ο ετοιμοθάνατος ήδη τεχνίτης απεχαιρέτα δι' εσχάτου βλέμματος την θεάν, το θαύμα συνετελέσθη, το μάρμαρον εκινήθη, κατέβη εκ του βάθρου η Αφροδίτη και αναρτήσασα εις τον τράχηλον του γλύπτου περιδέραιον λευκών βραχιόνων εψιθύρισεν εις το ωτίον του: «Ζήσε Πυγμαλίων

ΑΜΛΕΤΟΣ Ναι, Κύριε· πλην «ζήσε, μαύρε μου» — η παροιμία εμούχλιασε κάπως. Εισέρχονται ΗΘΟΠΟΙΟΙ με αυλούς. ΑΜΛΕΤΟΣ Ω! οι αυλοί! δος μου έναν να ιδώ. — Διά να ελευ- θερωθώ από σαςτι με φέρνετε γύρα διά να μου πάρετε την μυρωδιά, ως να ηθέλετε να με πιάσετετην παγίδα; ΓΥΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Ω! Κύριέ μου, όσο τολμηρόν είναι το σέβας μου, τόσο αδιάκριτη είναι η αγάπη μου.

Την αρετήν μου αυτήν, ωιμέ, συγχώρεσέ μου·το πάχος των ασθματικών τούτων καιρών μας πρέπ' η Αρετή και αυτή να παίρνη της Κακίας συγχώρεσιν, και, όταν θέλη να της κάμη καλό, την άδειαν θα ζητή σκυμμένη εμπρός της. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Αχ! την καρδιά μου, Αμλέτε, μώσχισες εις δύο. ΑΜΛΕΤΟΣ Ω! ρίξε πέρα το χειρότερο της μέρος, και ζήσε τόσο καθαρώτερη με τ' άλλο.

Α’ ΜΑΓΙΣΣΑ Δεν δέχεται προστάγματα. Έρχεται άλλος τώρα ακόμη πλέον ισχυρός. Δευτέρα οπτασία. ΤΟ Β' ΦΑΣΜΑ Ω Μάκβεθ! Μάκβεθ! Μάκβεθ! ΜΑΚΒΕΘ Αν είχα και αυτιά τριπλά θα σ' ήκουα και πάλιν! ΤΟ Β' ΦΑΣΜΑ Έχε και δίψαν αίματος κι' απόφασιν και τόλμην, και μη ποτέ σου φοβηθής την δύναμιν ανθρώπου, διότι γέννα γυναικός ποτέ δεν θα σε βλάψη! ΜΑΚΒΕΘ Τότε λοιπόν ζήσε, Μακδώφ!