United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Η βασιλοπούλα Τουρανδότη, βλέποντας ότι ο Καλάφ διαλύει με ευκολίαν τα αινίγματά της, εθυμώθη και απεφάσισε να μην αφήση κανένα μέσον που να τον κάμη να χαθή. «Ποίον είνε εκείνο το δένδρον, του είπε, του οποίου όλα τα φύλλα είνε από την μίαν μεριάν μαύρα και από την άλλην άσπρα;» και λέγοντας αυτά εξεσκέπασε το πρόσωπόν της, διά να τον κάμη με την ωραιοτάτην της μορφήν να συγχυσθή και να μην αποκριθή εις το προκείμενον, και με αυτόν τον τρόπον να τον κάμη να χαθή.
Διότι η ύλη, εξ ης αποτελείται έκαστον είδος ζώων, δεν πρέπει να συγχέηται προς τας διαφόρους ιδιότητας και διαθέσεις αυτής. Εννοώ π.χ. ότι εάν η φύσις ήθελε πλάσει ον τι εκ κηρού ή πάγου, δεν θα το συνετήρει θέτουσα αυτό εις θερμόν περιέχον, διότι θα κατεστρέφετο ταχέως υπό του εναντίου του, επειδή η θερμότης διαλύει παν ό,τι επλάσθη εκ του εναντίου αυτής.
Έπεμψε λοιπόν εις την Σάμον κήρυκα διά να τω είπη ότι διαλύει την μεταξύ των συμμαχίαν. Έπραξε δε τούτο διότι εφοβήθη μήπως συμβή μεγάλη τις δυστυχία εις τον Πολυκράτη και λυπηθή ως λυπείται τις προκειμένου περί συμμάχου. Κατά του Πολυκράτους τούτου ευτυχούντος κατά πάντα εξεστράτευσαν οι Λακεδαιμόνιοι παρακληθέντες υπό των Σαμίων οίτινες έκτισαν βραδύτερον την εν Κρήτη Κυδωνίαν.
Η Φύση μένει πάντα πίσω από τον αιώνα. Κι όσο για τη Ζωή, αυτή είναι το στοιχείο που διαλύει την Τέχνη, ο εχθρός που ρημάζει το σπίτι της». ΚΥΡΙΛΛΟΣ. — Τι εννοείς όταν λες ότι η Φύση μένει πάντα πίσω από τον αιώνα; ΒΙΒΙΑΝ. — Είναι ίσως λίγο μυστηριακό. Να όμως τι εννοώ.
Τις όμως θ' αρνηθή, ότι πάσα, και η ελαχίστη γνώσις μας, διαλύει μίαν και μεγάλην πολλάκις πλάνην, και ότι η μεγίστη πάντως πλάνη του τελείου αυτού, αλλά και ατελούς συνάμα όντος, όπερ καλείται άνθρωπος, είνε η πλάνη της επιγείου ευτυχίας; Όλη μας σχεδόν η ζωή αναλίσκεται και φθίνει εις επιδίωξιν της ευτυχίας ταύτης.
Ο τελικός τόνος, εις όλα τα διάφορα είδη των στίχων δεν δέχεται ποτέ την συνίζησιν, αλλά διαλύει τας συλλαβάς· π. χ Των τραγικών στίχων οι τόνοι ποικίλλονται ως ακολούθως. Θέσις των τόνων εις τους τραγικούς ή ενδεκασυλλάβους στίχους.!! Τα μεν είδη εικοσιοκτώ· αλλά κάθε είδος ποικίλλεται αλλάττοντας· β'. Την θέσιν της αναπαύσεως των περιόδων. γ'. Τον αριθμόν των μετά την δεκάτην συλλαβών.
Την γην λοιπόν, ήτις δεν είναι συμπαγής, μόνον το ύδωρ δύνα- ται τοιουτοτρόπως να διαλύση διά της βίας, αλλ' όταν είναι συμ- παγής ουδέν άλλο την διαλύει πλην του πυρός, διότι εις ουδέν άλλο απομένει είσοδος εκεί παρά εις το πυρ.
Διά τούτο μερικοί δεν εγείρουν δίκας διά τοιαύτα, αλλά νομίζουν ότι πρέπει να αγαπούν τους συναλλασσομένους με πίστιν. Tο δε ηθικόν δεν είναι με ρητούς όρους, αλλά κάμνει δώρον ή άλλο τι ως εις φίλον. Απαιτεί όμως να απολαύση το ίσον ή και περισσότερον, διότι νομίζει ότι δεν έδωκε αλλά εδάνεισε. Αυτός δε θα παραπονεθή ότι δεν έκαμε την συναλλαγήν με τους όρους που διαλύει.
Διότι εκείνο το μέσον της σωτηρίας, όπερ οι θεοί επενόησαν χάριν της όψεως, τα βλέ- Ε. | φαρα, όταν συγκλείωνται κατακλείουσιν εντός την δύναμιν του πυρός, αύτη δε διαλύει και εξομαλύνει τας εσωτερικάς κινή- σεις και, όταν αύται εξομαλυνθώσιν, επέρχεται ησυχία.
Λέξη Της Ημέρας