Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
In latere tyden, in de 17de eeu, toen de wansmaak in het verformen der nederduitsche namen hoe langer hoe grooter was geworden, kwam de dwaasheid en ydelheid der menschen, niet het minst ook der geleerden, hoe langer hoe meer, in deze zake, aan het licht.
De geduldige Kat van vader Van Alphen, die nooit zooveel geduld noodig had ik meen de Kat als de kinderen die z'n versjes moesten leeren de versjes van Van Alphen, meen ik en als de martelaars van de ouderlyke ydelheid, die ze moesten aanhooren. Het jaar weet ik niet.
Ben jy wel eens buiten geweest, mannetje, zeg? J...a...wel, m'nheer! Dit antwoord viel den gek tegen. 't Was dan ook wel 'n beetjen onvoorzichtig van Wouter zoo plomp op de ydelheid te trappen van iemand die duidelyk te kennen gaf dat-i het buiten-zyn voor z'n privatief domein houden wilde. Jy ... weleens ... buiten geweest? En wáár dan, mannetje? Op den Singel, m'nheer, buiten de Aschpoort.
Want, dat Wouter rymen kon, vertelde men aan ieder die 't hooren wou. Eigenlyk was 't nog-al valsch, roem te oogsten van 'n feit dat zoo kwalyk werd genomen aan de persoon-zelf die 't verrichtte. Dit bewyst alweer hoe ydelheid een groote rol speelt. Ook zorgde men wel dat Wouter niet te weten kwam hoe men zich op zyne talenten verhief. Men sprak daarover slechts als hy er niet by was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek