Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Wat wij doorgaans "kultuur" noemen, het resultaat van de werking der verschillende sociaal-psychische faktoren, met wier onderzoek de kultuurhistorie zich bezig houdt, wortelt voor een groot deel in de moederaarde der volkskultuur, van die beschaving, zoo innig met den volksaard verbonden. Het recht vertoont zich dáar in den vorm van zede en gewoonte.
Tot korten dag en wijdgekringde schaduw Ben 'k nu gekomen en 't witten der heuvlen, Waar alle kleur verdwijnt in 't vale kruid; Maar nòg verloor Verlangen niet zijn groen, Wijl 't zóó diep wortelt in dien harden steen, Die spreekt en voelt als ware hij een Vrouwe.
En daar, in dien wortel, is een ieder een bok, een speelsche, woelige, stootige bok van nature. Dat is der zonde aard en de speling van het verderf in ons. En zóo diep wortelt die booze aard in ons gemoed, dat niemand van nature den vrede, den ernst, de zachtmoedigheid van het lam bezit, tenzij dan dat het Lam van God tot hem zij gekomen en in zijn ziele geopenbaard zij.
Lichte, ja schrille kleuren zijn het volk lief; wij zagen het bij het dekoratief der volkswoning. Het volk noemt deze plant ook wondkruid, heilige Vrouwenkruid en wolverlei, een raadselachtig woord. Het Duitsche Wohlverleih is een niet onaardige volksetymologische vervorming. De naam wortelt in het volksgeloof, dat dit kruid uitermate geschikt is tot het harden van ijzer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek